21
Εντάξει λοιπόν. Ο πέμπτος όροφος αποκλείστηκε. Στον
τέταρτο μένει ο Φίτσκε και ο καινούριος με το μπερδευτι-
κό όνομα. Στον τρίτο, απέναντι από την κυρία Ντάλινγκ,
μένει ο Κίσλινγκ. Που έτσι κι αλλιώς όλη μέρα λείπει, είναι
οδοντοτεχνίτης και δουλεύει ως αργά σε ένα εργαστήριο
στο Τέμπελχοφ.
Στο αποκάτω πάτωμα: η μαμά κι εγώ. Κι απέναντί μας
οι έξι Κέσλερ, που λείπουν επίσης διακοπές. Από το δια-
μέρισμα των Κέσλερ στον δεύτερο υπάρχει σκάλα που
οδηγεί στο ακριβώς αποκάτω διαμέρισμα, γιατί κι αυτό
είναι δικό τους. Ο κύριος και η κυρία Κέσλερ χρειάζονται
χώρο για τα τέσσερα παιδιά τους.
Πιο πολύ είχα χαρεί επειδή θα πήγαινα να ρωτήσω και
στο διαμέρισμα του πρώτου απέναντι από τους Κέσλερ,
στο διαμέρισμα δηλαδή κάτω από μένα και τη μαμά. Εκεί
μένουν ο Μπερτ, η Γιούλε κι ο Μασούντ. Είναι και οι τρεις
φοιτητές. Αλλά χωρίς το μακαρόνι, δεν μπορούσα να πάω
να τους χτυπήσω. Ο Μπερτ είναι πολύ εντάξει. Τον Μα-
σούντ όμως δε θέλω ούτε να τον βλέπω, γιατί η Γιούλε
αγαπάει αυτόν αντί για μένα. Αυτά κι άλλο τίποτα δε θέλω
να πω γι’ αυτό το θέμα. Κρίμα που δεν άρχισα τις έρευνες
από το δικό τους διαμέρισμα, ή από τον γερο-Μόμσεν, τον
θυρωρό μας, που μένει στο ισόγειο.
Τώρα ήταν αργά.
Πίσω στον δεύτερο λοιπόν. Στο σπίτι.
Όταν μπήκα μέσα, βρήκα τη μαμά στον διάδρομο,
μπροστά στον μεγάλο καθρέφτη με τη χρυσή κορνίζα, που
έχει σκαλιστά γυμνά παχουλά αγγελάκια. Είχε σηκώσει το
1...,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11 13,14,15,16,17,18,19,20,21,22,...23