26
ούτε δεκάρα για να το πάρουν πίσω. Μπορεί άλλοι να είναι
φτωχοί και να μην έχουν ούτε πενήντα ευρώ. Άμα δώσεις
στον Μίστερ 2.000 πενήντα ευρώ μόνο, μπορεί το πενη-
ντάρικο να φτάνει μόνο για το χέρι του παιδιού σου. Το
ερώτημα τότε είναι: τι θα σου στείλει; Το χέρι ή το υπόλοι-
πο παιδί; Μάλλον το χέρι, θα είναι πιο εύκολο. Άσε που
για ένα πακέτο μ’ ένα σχεδόν ολόκληρο παιδί μέσα, τα
πενήντα ευρώ θα του τα πάρουν όλα στο ταχυδρομείο.
Εμένα πάντως τα 2.000 ευρώ μού φαίνονται πολλά λε-
φτά. Στην ανάγκη όμως, μου το εξήγησε ο Μπερτ, ο καθέ-
νας μπορεί να τα βρει. Ο Μπερτ σπουδάζει Όμικρον Δέλ-
τα Έψιλον, που έχει σχέση με λεφτά, κι έτσι ξέρει.
«Έχεις 2.000 ευρώ;» ρωτάω τη μαμά. Γιατί καμιά φορά
δεν ξέρεις. Στην ανάγκη θα της πω να σπάσει τον κουμπα-
ρά μου. Είναι ένα γυάλινο κουτί με μια σχισμή στο πάνω
μέρος απ’ όπου ρίχνω μέσα κέρματα. Τον έχω από τότε που
θυμάμαι τον εαυτό μου, και τα μαζεμένα μου λεφτά σίγουρα
θα φτάνουν για ένα χέρι ή για ένα πόδι. Με είκοσι, τριάντα
το πολύ ευρώ, θα έχει έτσι κάτι η μαμά, να με θυμάται.
«2.000 ευρώ;» ρωτάει η μαμά. «Σου φαίνομαι άνθρωπος
που έχει 2.000 ευρώ;»
«Θα μπορούσες να τα βρεις;»
«Για χάρη σου; Ακόμα κι αν έπρεπε να κάνω φόνο, αγά-
πη μου». Ένας κρότος ακούστηκε κι ένα μεγάλο κομμάτι
πάγου προσγειώθηκε στο πάτωμα της κουζίνας. Η μαμά
το σήκωσε, έβγαλε μια φωνή σαν ουουουχ ή πουουουουφ
και το ’ριξε μέσα στον νεροχύτη. «Πρέπει απαραιτήτως να
κάνω απόψυξη. Επειγόντως».