Ο τόπος των πιστών - page 16

23
Ο Τ Ο Π Ο Σ Τ Ω Ν Π Ι Σ Τ Ω Ν
ύφος. Αυτό το παιδί θα γίνει αστυνομικός μια μέρα. «Και δεν
θα έπρεπε να το κάνεις. Η Αδελφή Μητέρα Τερέζα λέει ότι το
τσιγάρο σού μαυρίζει τα σωθικά».
«Η Αδελφή Μητέρα Τερέζα έχει απόλυτο δίκιο. Έξυπνη
γυναίκα». Έθεσα το λάπτοπ σε λειτουργία και το σύνδεσα στο
διαδίκτυο. «Έτοιμη είσαι. Πρέπει να κάνω ένα τηλεφώνημα.
Μην πας κι αγοράσεις τίποτα διαμάντια στο e–bay».
Η Χόλι ρώτησε: «Θα τηλεφωνήσεις στο κορίτσι σου;»
Έδειχνε μικροσκοπική και πάρα πολύ σοφή, έτσι όπως στε­
κόταν εκεί φορώντας το άσπρο επενδυμένο παλτουδάκι της
που έφτανε ως τα μισά των κοκαλιάρικων ποδιών της και με
τα μάτια ορθάνοιχτα, πασχίζοντας να μη δείξει φοβισμένη.
«Όχι» την καθησύχασα. «Όχι, καρδούλα μου. Δεν έχω κορίτσι».
«Στον λόγο σου;»
«Στον λόγο μου. Κι ούτε και σκοπεύω να βρω σύντομα
κορίτσι. Σε λίγα χρόνια ίσως να διαλέξεις εσύ ένα για μένα.
Πώς σου φαίνεται;»
«Εγώ θέλω η μαμά να είναι το κορίτσι σου».
«Ναι» είπα. «Το ξέρω». Έβαλα το χέρι μου πάνω στο κε­
φάλι της για μια στιγμή· ένιωσα τα μαλλιά της σαν πέταλα
λουλουδιών. Ύστερα έκλεισα πίσω μου την πόρτα του δωμα­
τίου της και ξαναπήγα στο καθιστικό για να μάθω ποιος είχε
πεθάνει.
Η Τζάκι ήταν στον τηλεφωνητή, όπως το φανταζόμουν, και
το στόμα της πήγαινε ροδάνι, σαν υπερταχεία. Κακό σημάδι:
Η Τζάκι τραβάει φρένο όταν είναι να πει καλά νέα (
Καλά, δεν
μπορείς να φανταστείς τι έγινε. Άντε ντε, μάντεψε
) και σα­
νιδώνει το γκάζι όταν είναι να πει κακά. Και τώρα θύμιζε
Φόρμουλα 1. «Ω Χριστέ μου, Φράνσις, μα πότε θα το σηκώσεις
το ρημάδι το τηλέφωνο, πρέπει να σου μιλήσω, δεν σε παίρνω
για πλάκα, κάνω ποτέ τέτοιο πράγμα; Λοιπόν, για να μην
πάρεις τρομάρα, δεν πρόκειται για τη μαμά, Θεός φυλάξοι,
1...,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15 17,18,19,20
Powered by FlippingBook