24
T A N A F R E N C H
είναι μια χαρά, μονάχα λίγο ταραγμένη, αλλά, εδώ που τα
λέμε, όλοι είμαστε, στην αρχή έπαθε ταχυκαρδία, αλλά μετά
κάθισε κι η Κάρμελ τής έδωσε να πιει λίγο μπράντι και τώρα
είναι μια χαρά, μια χαρά δεν είσαι, μαμά; Δόξα τω Θεώ που
ήταν η Κάρμελ εκεί, έρχεται τις περισσότερες Παρασκευές
μετά τα ψώνια της, αυτή τηλεφώνησε σ’ εμένα και τον Κέβιν
να κατέβουμε. Ο Σέι είπε να μη σε πάρουμε, ποιος ο λόγος,
είπε, όμως εγώ του είπα να πά’ να γαμηθεί, έτσι πάνε αυτά,
οπότε λοιπόν, αν είσαι στο σπίτι σου, θα το σηκώσεις ποτέ
αυτό το τηλέφωνο να μου μιλήσεις; Φράνσις! Ορκίζομαι στον
Θεό…» Ο χώρος αποθήκευσης του μηνύματος εξαντλήθηκε κι
ακούστηκε ένα «μπιπ».
Η Κάρμελ κι ο Κέβιν κι ο Σέι, ωχ… Προφανώς ολόκληρη η
οικογένεια είχε μαζευτεί στο σπίτι των γονιών μου. Ο πατέρας
μου· να δεις που έπαθε κάτι.
«Μπαμπά!» τσίριξε η Χόλι από το δωμάτιό της. «Πόσα
τσιγάρα καπνίζεις κάθε μέρα;»
Η γυναικεία φωνή του τηλεφωνητή μου είπε να πατήσω
κάποια πλήκτρα· ακολούθησα τις οδηγίες. «Ποιος είπε ότι
καπνίζω;»
«Πρέπει να
ξέρω
! Είκοσι;»
Αρχίσαμε. «Μπορεί».
Να σου πάλι η Τζάκι: «Καταραμένα μηχανήματα, δεν είχα
τελειώσει! Έλα εδώ πέρα, έπρεπε να το είχα πει αμέσως, ούτε
για τον μπαμπά πρόκειται, κι αυτός τα ίδια είναι όπως τα
ξέρεις, κανένας δεν πέθανε, ούτε τραυματίστηκε ούτε τίποτα,
εν πάση περιπτώσει, όλοι μια χαρά είμαστε. Ο Κέβιν είναι
λιγάκι αναστατωμένος, αλλά έχω την εντύπωση πως οφείλεται
στο ότι ανησυχεί για το πώς θα το πάρεις, σ’ αγαπάει πάρα
πολύ, το ξέρεις, ποτέ δεν έπαψε. Λοιπόν, μπορεί να μην είναι
τίποτα, Φράνσις, δεν θέλω να σε κυριεύσει πανικός, ναι, μπορεί
να πρόκειται για φάρσα, κάποιος να κάνει πλάκα, αυτό σκε
