Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι - page 6

[ 14 ]
ιδανικό να το έχεις κοντά σου το χειµώνα όταν δεν υπάρχουν
λουλούδια να θαυµάσεις, καθώς και το καλοκαίρι όταν χρειά­
ζεσαι κάτι γιαναδροσίσεις τοπνεύµασου. Μηναυτοκολακεύ­
εσαι, Μπάζιλ · δεν του µοιάζεις ούτε στο ελάχιστο».
«Δεν µε κατάλαβες, Χάρι» απάντησε ο καλλιτέχνης. «Και
βέβαια δεν του µοιάζω. Το ξέρωπολύ καλά. Κι ούτε θα ήθελα
να του µοιάζω, ειλικρινά. Ανασηκώνεις τους ώµους σου; Αλή­
θειασουλέω. Υπάρχει κάτι τοµοιραίοσε κάθευπεροχή, σωµα­
τική ή πνευµατική. Κι όταν λέω µοιραίο, εννοώ εκείνο που
φαίνεται ν’ ακολουθεί τα αβέβαια βήµατα των βασιλιάδων
στην πορεία της ιστορίας. Είναι προτιµότερο ναµην διαφέρει
κανείς από τους συνανθρώπους του. Οι κουτοί και οι άσχηµοι
έχουν την καλύτερη µοίρα σ’ετούτο τον κόσµο. Κάθονται µε
το στόµα ανοιχτό και χαζεύουν την παράσταση. Μπορεί να
µην ξέρουν τι θα πει νίκη, αλλά γλιτώνουν τουλάχιστον τη
γνώση της ήττας. Ζουν όπως θα έπρεπε να ζούµε όλοι µας,
ατάραχοι, αδιάφοροι, χωρίς άγχος. Δεν φέρνουν ποτέ την
καταστροφήσε κανέναν, ούτε και καταστρέφονται αυτοί από
χέρια άλλων. Ο τίτλος σου και τα πλούτη σου, Χάρι · η διάνοιά
µου, όποιακι αν είναι −η τέχνηµου, ό,τι κι αναξίζει · ηοµορφιά
του Ντόριαν Γκρέι − όλοι εµείς θα υποφέρουµε γι’ αυτά που
µας χάρισαν οι θεοί, θα υποφέρουµε φρικτά».
«Ντόριαν Γκρέι; Αυτό είναι το όνοµά του;» ρώτησε ο λόρ­
δος Χένρι και διέσχισε το ατελιέ για να πλησιάσει τονΜπάζιλ
Χόλγουορντ.
1,2,3,4,5 7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,...20
Powered by FlippingBook