[ 22 ]
είναι ό,τι καλύτερο για το τέλος της» είπε ο νεαρός λόρδος
κόβοντας άλλη µια µαργαρίτα.
Ο Χόλγουορντ κούνησε το κεφάλι του. «Εσύ δεν καταλα
βαίνεις τι είναι φιλία, Χάρι» µουρµούρισε «ούτε τι είναι έχθρα,
εδώπου τα λέµε. Εσύ συµπαθείς τους πάντες, που πάει να πει
αδιαφορείς για τους πάντες».
«Με αδικείς τροµερά!» φώναξε ο λόρδος Χένρι, ανασηκώ
νοντας το καπέλο του και κοιτάζοντας τα συννεφάκια ψηλά
που ξετυλίγονταν στο γαλάζιο κοίλο του καλοκαιρινού ουρα
νού σαν κουβαράκια άσπρο γυαλιστερό µετάξι. «Ναι, είσαι
φοβερά άδικος. Ξεχωρίζω τους ανθρώπους και µε το παρα
πάνω. Επιλέγω τους φίλους µου για την οµορφιά τους, τους
γνωστούς µου για τον καλό χαρακτήρα τους και τους εχθρούς
µου για την ευφυΐα τους. Χρειάζεται µεγάλη προσοχή στην
επιλογή των εχθρών σου. Εγώ δεν έχω ούτε έναν ανόητο
εχθρό. Οι εχθροί µου είναι άνθρωποι µε µεγάλες πνευµατικές
δυνατότητες, και εποµένως µε εκτιµούν όλοι τους. Είναι πολύ
µαταιόδοξο αυτό που λέω; Ναι, µάλλον είναι».
«Θα έλεγαότι είναι, Χάρι. Σύµφωναµε την ταξινόµησήσου
όµως, εγώ πρέπει να είµαι ένας απλός γνωστός».
«Αγαπητέ µουΜπάζιλ, είσαι πολύπερισσότεροαπόαπλός
γνωστός».
«Και κάτι πολύ λιγότερο από φίλος. Κάτι σαν αδερφός, να
υποθέσω;»
«Ω, αδέρφια! Αδιαφορώ για τα αδέρφια. Ο µεγάλος µου
