[ 16 ]
«Αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα πετύχω τον Μαλακοπίτουρα».
Η Κατ πληκτρολόγησε «YouAreJustMyType.com», πάτησε το Enter
και συμπλήρωσε την κωδική ονομασία και τον μάλλον ντροπιαστι-
κό κωδικό πρόσβασης. Όταν είδε το όνομα που είχε δώσει η Στέισι
στο προφίλ της, συνοφρυώθηκε:
Νόστιμη και τσαχπίνα!
«Ξέχασε το “ψυχοτραυματισμένη”» μουρμούρισε μέσα απ’ τα
δόντια της.
Ήταν περασμένα μεσάνυχτα, αλλά η Κατ δεν είχε καλές σχέσεις
με τον ύπνο. Έμενε σε μια περιοχή υπερβολικά ακριβή για το πορ-
τοφόλι της – στη δυτική 67η Οδό κοντά στο Σέντραλ Παρκ, σ’ ένα
διαμέρισμα στο Ατελιέ. Πριν από εκατό χρόνια, το κτίριο αυτό και
τα γειτονικά του, συμπεριλαμβανομένου και του θρυλικούΟτέλ ντεζ
Αρτίστ, στέγαζαν συγγραφείς, ζωγράφους, διανοούμενους – όλων
των ειδών τους καλλιτέχνες. Τα ευρύχωρα, παλιομοδίτικα διαμερί-
σματα είχαν θέα στον δρόμο, ενώ τα μικρότερα στούντιο, στο πίσω
μέρος του κτιρίου. Με τα χρόνια, τα πρώην στούντιο και ατελιέ έγι-
ναν γκαρσονιέρες. Ο πατέρας της Κατ, ένας αστυνομικός που είχε
δει τους φίλους του να πλουτίζουν αγοράζοντας ακίνητα, προσπά-
θησε κι αυτός να τρυπώσει. Ένας τύπος στον οποίο είχε σώσει τη
ζωή τού πούλησε το σπίτι αυτό κοψοχρονιά.
Η Κατ είχε μείνει για πρώτη φορά σ’αυτό το σπίτι όταν σπούδα-
ζε στο Κολούμπια. Είχε πληρώσει τα δίδακτρα της σχολής της με μια
υποτροφία της αστυνομίας. Σύμφωνα με τη ζωή που σχεδίαζε να
ζήσει, θα τέλειωνε τη Νομική και θα έπιανε δουλειά σε κάποια με-
γάλη νεοϋορκέζικη δικηγορική εταιρεία, ξεφεύγοντας επιτέλους
από την οικογενειακή κληρονομιά και κατάρα της αστυνομίας.
