26
Μ Α Ι Ρ Η Μ Α Γ Ο Υ Λ Α
ταν το φαγητό, ζεσταινόταν το νερό για την μπουγάδα και
για το μπάνιο της οικογένειας.
Στην απέναντι πλευρά υπήρχε μια ξύλινη σκάλα τοπο
θετημένη πάνω στον τοίχο, που έβγαζε σ’ ένα παράθυρο με
έξοδο το βουνό στην πίσω πλευρά του σπιτιού. Ακριβώς από
κάτω βρισκόταν ο απόπατος.
Ανεβαίνοντας στο επάνω πάτωμα, υπήρχαν δυο μεγάλα
υπνοδωμάτια, ένα του ζευγαριού κι ένα των κοριτσιών, κα
θώς κι ένα μικρότερο πρόχειρα φτιαγμένο ατελιέ για να
δουλεύει η μοδιστρούλα.
Εκεί, ανάμεσα στα κομμένα υφάσματα και τις δαντέλες,
τα ψαλίδια, τις καρφίτσες, τη μεζούρα και τις δαχτυλήθρες,
που η Βασιλική κρατούσε ευλαβικά κλειστές στο μεταλλικό
κουτί των ραπτικών με το τοπίο της Πόλης στο καπάκι,
έραβε στη ραπτομηχανή Singer τις τελευταίες παραγγελίες,
δουλεύοντας μέχρι τα μεσάνυχτα.
Στο διπλανό χωριό, το Μέγα Ρεύμα, δινόταν την άλλη
εβδομάδα στον κοινοτικό κινηματογράφο ο μεγάλος χορός
υπέρ των ελληνικών εκπαιδευτηρίων. Εκεί κάθε χρόνο κό
σμος απ’ όλα τα μέρη της Πόλης έσπευδε να διασκεδάσει
μέχρι το πρωί και να ενισχύσει με τον οβολό του τη φιλότι
μη προσπάθεια της κοινότητας.
Οι ευκατάστατες κομψές κυρίες συνωστίζονταν στο ατε
λιέ του διπλωματούχου Αμερικανού ράπτη Περσί Νορμάν
για τις εξόχου καλαισθησίας γυναικείες ενδυμασίες τελευ
ταίου συρμού.
Άλλες πάλι, εκμεταλλευόμενες την ισχυρή κοινωνική
θέση του συζύγου και με το πρόσχημα να εντυπωσιάσουν
τα πλήθη προς όφελος αυτών, έσπευδαν από νωρίς στον