8
κοπτική μηχανή και έκοψε το χορτάρι. Ήταν μια πρασιά σαν
χιλιάδες άλλες στη νότια Καλιφόρνια: ένα κομμάτι γης με
γρασίδι όπου μεγάλωναν αβοκάντο, λεμονιές και μιμόζες, με
κύκλους από φτυαρισμένο χώμα γύρω τους. Αλλά και το
σπίτι ήταν σαν τα άλλα του είδους του: ένα ισπανικού ρυθ­
μού μπάνγκαλοου, με άσπρους τοίχους και στέγη από κόκ­
κινα κεραμίδια. Τώρα, τα ισπανικά σπίτια είναι λίγο παλιο­
μοδίτικα, αλλά στον καιρό τους θεωρούνταν στιλάτα, και
αυτό εδώ ήταν εξίσου καλό με το διπλανό του – ίσως και
λίγο καλύτερο.
Όταν τελείωσε το κούρεμα του γρασιδιού, έβγαλε ένα
τυλιγμένο λάστιχο, το βίδωσε στη βρύση και άρχισε να πο­
τίζει. Ήταν επιμελής και σ’ αυτό, εκτοξεύοντας το νερό πάνω
σε όλα τα δέντρα, στο φτυαρισμένο χώμα γύρω τους, στο
πλακόστρωτο πέρασμα και, τέλος, στο γρασίδι. Όταν ποτί­
στηκε όλο το μέρος και μύριζε βρεγμένο χώμα, έκλεισε τη
βρύση, πέρασε το λάστιχο από το χέρι του για να το στραγ­
γίξει, το τύλιξε και το έβαλε στο γκαράζ. Μετά πήγε έναν
γύρο στην πρόσοψη και εξέτασε τα δέντρα του, για να βε­
βαιωθεί ότι δεν είχε σφίξει πολύ τα δεσίματά τους. Ύστερα
μπήκε στο σπίτι.
Το καθιστικό στο οποίο βρέθηκε ταίριαζε πλήρως με την
πρασιά από την οποία είχε φύγει. Ήταν ένα τυπικό καθιστι­
κό, από αυτά που βρίσκει κανείς στο τμήμα επίπλων ενός
πολυκαταστήματος, ταιριαστό σ’ ένα ισπανικού ρυθμού
μπάνγκαλοου. Αποτελούνταν από μια βυσσινιά βελούδινη
μπάντα στον τοίχο, βυσσινιές βελούδινες κουρτίνες, που
1,2,3 5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,...24