7
1
Τ
ην άνοιξη του 1931, σε μια πρασιά στο Γκλέντεϊλ της
Καλιφόρνια, ένας άντρας στήριζε κάτι δέντρα. Ήταν μια
ανιαρή δουλειά, γιατί έπρεπε πρώτα να κλαδέψει τα ξερά
βλαστάρια, μετά να τυλίξει με λινάτσα έναν γύρο τα αδύνα­
τα κλαριά, για να τα προφυλάξει από τα σχοινιά που θα
γυρόφερνε πάνω από τις λινάτσες, και να τα δέσει πάνω
στους κορμούς των δέντρων, προκειμένου να συγκρατήσουν
το βάρος των αβοκάντο που θα ωρίμαζαν το φθινόπωρο.
Όμως, παρόλο που ήταν ένα ζεστό απόγευμα, εκείνος
αφιέρωνε τον απαιτούμενο χρόνο σφυρίζοντας. Ήταν ένας
μικροκαμωμένος άντρας, στα τριάντα τόσα χρόνια του και
παρά τους λεκέδες στο παντελόνι του, το φορούσε με ένα
κάποιο στιλ. Το όνομά του ήταν Χέρμπερτ Πιρς. Όταν τελείω­
σε με τα δέντρα, μάζεψε με την τσουγκράνα τα κλωνάρια
και τα κλαριά σ’ έναν σωρό, τα μετέφερε πίσω στο γκαράζ
και τα πέταξε σ’ έναν κάδο για κάψιμο. Μετά πήρε τη χλοο­
1,2 4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,...24