[ 17 ]
σεις και τρεις μήνες προκαταβολή. Πήγα στο σπίτι της και έμαθα
από τους γείτονές της ότι ήταν κάτι σαν στέλεχος στο τοπικό Κέ
ντρο Σαϊεντολογίας, ότι ήταν λεσβία και ότι έπαιρνε επίδομα από
την Πρόνοια. Κανένας δεν την είχε δει για μέρες, είτε στο στέκι των
σαϊεντολόγων είτε στην κατοικία της, κι έτσι παραβίασα το διαμέ
ρισμά της και ανακάλυψα ότι είχε μετακομίσει δίχως ν’ αφήσει τίπο
τε πίσω της. Όταν είπα στον Καλ τι είχε συμβεί και του μίλησα για
τον τρόπο ζωής της γυναίκας, πήρε ανάποδες. O Καλ είναι φανατί
λα δεξιός και πήρε το «φέσι» σαν προσωπική προσβολή. Μου είπε
να βρω τη γυναίκα και να πάρω πίσω το φορτηγάκι Φολκσβάγκεν
όσο χρόνο και χρήμα κι αν μου κόστιζε, ενώ μάλιστα μου έταξε κι
ένα γερό πριμ αν τα κατάφερνα.
Με πιέσεις και δωροδοκίες έκανα τους σαϊεντολόγους να μου
δώσουν τη νέα διεύθυνση της γυναίκας στο Μπέρκλεϊ. Πήγα αερο
πορικώς, μέθυσα στο αεροπλάνο. Αφού αποκοιμήθηκα κι απόδιω
ξα το αλκοόλ σε μια νοικιασμένη κάμαρα, πήρα ένα ταξί και πήγα
στη διεύθυνση που μου είχαν δώσει. Κανένα φορτηγάκι Φολκσβά
γκεν, κανείς στο σπίτι. Είπα στο ταξί να με πάει στο ΚέντροΔιασημο
τήτων Σαϊεντολογίας. Το XLB841 δεν βρισκόταν στο χώρο στάθμευ
σης, ούτε και στα γύρω τετράγωνα. Είπα στον οδηγό ότι θα έπρεπε
να περιμένουμε και του υποσχέθηκα πενήντα δολάρια συν όσα
γράψει το ταξίμετρο αν μου έκανε παρέα. Συμφώνησε πάραυτα.
Το Μπέρκλεϊ μου ’φερνε σύγκρυο: οι άνθρωποι που περνούσαν
έμοιαζαν εστέτ και πεινασμένοι, εσωστρεφείς και κυριευμένοι από
δυνάμεις που δεν μπορούσαν να καταλάβουν, αρρωστιάρικα απι
σχνασμένοι από την άρνησή τους να βάλουν κρέας στο στόμα
τους. Πολλοί πέρασαν πηγαίνοντας προς το Κέντρο, αλλά δεν πρό
σεξα καμιά διασημότητα.
