[ 11 ]
1
Η
δουλειά πήγαινε μια χαρά. Τα ίδια όπως κάθε καλοκαίρι. Η αι
θαλομίχλη και η κάψα στο φουλ, ν’ απλώνονται σ’ όλο το λεκα
νοπέδιο · οι άνθρωποι να υποκύπτουν στη χαύνωση και τη δυσφο
ρία · παλιές άκαμπτες αποφάσεις λύγιζαν · παλιές δεσμεύσεις πήγαι
ναν αδιάβαστες. Κι εγώ κέρδιζα: το γραφείο μου ήταν γεμάτο εντο
λές επανάκτησης, με μια ακτίνα από Nτάτσουν Σεντάν ως Ελντο
ράντο Ράγκτοπ, σε μοντέλα, και από το Γουάτς ίσαμε την Πακόιμα,
σε περιοχή. Καθόμουν στο γραφείο μου, άκουγα το
Κονσέρτο για
βιολί
του Μπετόβεν, έπινα τον τρίτο μου καφέ και υπολόγιζα τις
αμοιβές μου, μείον τα έξοδα. Αναστέναξα και ευχήθηκα να ’ναι κα
λά ο Καλ Μάγερς, η παράνοιά του και η απληστία του. Η σχέση μας
χρονολογείται από την εποχή που ήμουν στο Τμήμα Ηθών του Χό
λιγουντ, όταν είχαμε ζόρια και οι δυο και του έκανα μια μεγάλη χά
ρη. Τώρα, χρόνια από τότε, η ένοχη noblesse oblige
του μου εξα
σφαλίζει κάτι σαν μεσοαστικό θάμβος, αφορολόγητο μάλιστα.
Η συμφωνία μας ήταν απλή κι ένα εξαίσιο σταθεροποιητικό μέ
τρο κατά του πληθωρισμού: οι μπροστάντζες του Καλ είναι οι χαμη
λότερες στο Λος Άντζελες, ενώ οι μηνιαίες δόσεις του είναι οι υψη
λότερες. Η αμοιβή μου για μια επανάκτηση είναι το ποσόν ενός μη
νιαίου ξαφρίσματος του ιδιοκτήτη. O Καλ με πληρώνει για να έχει
την αμφίβολη ικανοποίηση ότι διαθέτει έναν καθ’ όλα έννομο ιδιω
τικό ντετέκτιβ να του κάνει τη δουλειά και για να εξασφαλίζει την
ανεπιφύλακτη σιωπή μου σχετικά με όλες τις παλαιότερες δραστη
ριότητές του. Δεν θα ’πρεπε ν’ ανησυχεί. Ποτέ, και σε καμία περί
