Page 8 - Η ΜΗΔΕΙΑ ΔΕ ΧΟΡΕΨΕ ΠΟΤΕ

14 Π Α Σ Χ Α Λ Ι Α Τ Ρ Α Υ Λ Ο Υ
χτυπούσε στη συνείδησή του έναν περίεργο συναγερμό.
Θαύμασε από τη μια την αξιοπρέπεια, το σφρίγος του
λόγου και την ατσάλινη στάση αυτής της γυναίκας που
είχε το θάρρος να αναλαμβάνει την ευθύνη της πράξης
της δίχως κλαψουρίσματα και σαθρές δικαιολογίες, μα
από την άλλη η οποιαδήποτε πρόθεσή του να τη βοηθή-
σει κατέρρευσε μέσα του όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με
τη σθεναρή άρνησή της να του αποκαλύψει τον λόγο για
τον οποίο προχώρησε σε μια τέτοια επονείδιστη πράξη.
Ο Τύπος ωστόσο είχε διαμορφώσει μια άλλη εικόνα
γι’ αυτή, φροντίζοντας να πυροδοτεί το μένος της κοινής
γνώμης για την παιδοκτόνο, κρατώντας τη σκέψη του
κοινού απασχολημένη για να μη δυσανασχετεί με την
πολιτική επικαιρότητα. Υπό άλλες συνθήκες, οι γυναίκες
θα τη ζήλευαν για το καλλίγραμμο σώμα της και τα αντρι-
κά βλέμματα θα διαπερνούσαν νοερά τα υφάσματα που
κάλυπταν το κορμί της θωπεύοντας με τη φαντασία τους
τη σφιχτή της σάρκα.
Υπό άλλες συνθήκες όμως. Γιατί η Στρατάκη το τε-
λευταίο εξάμηνο της ζωής της είχε απολέσει τον ρόλο
του ευειδούς θηλυκού διεκδικώντας επάξια τον ρόλο της
ειδεχθούς ύπαρξης που σκότωσε δύο αθώα πλάσματα.
Τα παιδιά της…
Ως «ψυχρή φόνισσα» την περιέγραφαν οι εφημερίδες·
κάποιοι άλλοι, με προφανή διάθεση υπονόμευσης του
γυναικείου φύλου, την πρόβαλλαν ως μια γυναίκα που
έδρασε κάτω από την επίδραση της ζήλιας και του πά-