Page 3 - Η ΜΗΔΕΙΑ ΔΕ ΧΟΡΕΨΕ ΠΟΤΕ

9
1
Ακριβά μου παιδιά, να το ως το ’λεγα · η μάνα
την καρδιά της ξανάφτει, κεντά το θυμό της.
Κάντε γρήγορα! Μέσα! Στο σπίτι!
Και μακριά από τα μάτια της να ’στε.
Μη ζυγώνετε καν, φυλαχτείτε
απ’ την άγριαν οργή και τη φύση
τη φριχτή του ανυπότακτου νου της.
Μήδεια Eυριπίδη, στ. 98-104
Καθισμένη στο εδώλιο του κατηγορουμένου ανάμεσα
σε δύο φρουρούς, η Αιμιλία Στρατάκη λουζόταν στο
εκτυφλωτικό φως που έμπαινε επιθετικά από το παρά-
θυρο.Ήταν άνοιξη του 2013, Μάρτιος για την ακρίβεια,
από εκείνους που διαθέτουν νύχια και δόντια ξεγελώντας
τους ανθρώπους με απατηλές λιακάδες. Έτσι κι εκείνο
το πρωινό η μαρτιάτικη μέρα ήταν διφορούμενη, ζεστή
και ψυχρή μαζί, όπως διχασμένες ήταν και οι απόψεις
του ακροατηρίου για ετούτη την αγέρωχη γυναίκα.