15
O I Γ Υ Ν Α Ι Κ Ε Σ Σ Τ Η Ν Π Α Ρ Α Λ Ι Α
δήποτε αλλού στον κόσμο και ο άνεμος έσβηνε όλα τα ίχνη στη
στιγμή.
Κανείς δεν χρειάζεται να μάθει τι συνέβη, είπε στον εαυτό
της. Κι έτσι θα είναι σαν να μη συνέβη τίποτα. Αν δεν το πω εγώ
σε κανέναν.
Τυλίχτηκε καλύτερα με τη ζακέτα της. Η άμμος στην κιλότα
της την ενοχλούσε. Γενικά ένιωθε να κολλάει εκεί κάτω.
«Κι αν είναι κάποιος εδώ τώρα;» του είχε πει καθώς την
τραβούσε προς τη θάλασσα. «Αν κάθεται και μας παρακολου
θεί;»
«Σε λάθος πράγματα έχεις το μυαλό σου» της είπε και τη
φίλησε χώνοντας τη γλώσσα βαθιά στο στόμα της.
Τα χέρια του τη χάιδευαν παντού, χώνονταν κάτω από την
μπλούζα της και μέσα στην κιλότα της ταυτόχρονα. Όταν της
ξεκούμπωσε το παντελόνι και της το κατέβασε κι έπεσαν μαζί
στην άμμο, η Τερέσε σκέφτηκε ότι θα τον ερωτευόταν, ότι ήταν
ο πιο ωραίος άντρας με τον οποίο είχε πάει στη ζωή της.
Πού να με έβλεπαν τώρα…
Αν δεν κάνεις σεξ στην παραλία στην Ταρίφα είναι σαν να
μην πήγες καθόλου. Είναι σαν να μην είδες τον Πύργο του Άιφελ
στο Παρίσι.
Ύστερα ένιωσε την άμμο στο δέρμα της όταν την πίεσε χάμω
με τον πισινό. Ένιωσε τους κόκκους να χώνονται στη σχισμή των
γλουτών της κι ανάμεσα στα πόδια της καθώς εκείνος κατεύθυ
νε τον πούτσο του μέσα της με το χέρι, αλλά δεν τα κατάφερε
με την πρώτη και χρειάστηκε να κάνει αδέξιες κινήσεις. Εκείνη
το μόνο που ένιωθε ήταν η άμμος που την έγδερνε, αφού έτσι
όπως έσπρωχνε την έκανε να τρίβεται πάνω στην άμμο.
Ήταν λάθος που την πήρε ο ύπνος μετά. Όλα συνέβησαν πο
λύ γρήγορα.
Απ’ τα βουνά άκουγε το συνεχές βουητό των ανεμογεννη
τριών που γυρνούσαν στον ουρανό. Χτες το βράδυ της φαίνονταν
σαν ηλεκτρικά μίξερ που μαστίγωναν τον αέρα μέχρι να αφρίσει.
