Τ Ρ Υ Φ Ε Ρ Η Ε Ι Ν Α Ι Η Ν Υ Χ Τ Α
27
Ντικ σκέφτηκε ότι μάλλον θα γινόταν καλός κλινικός γιατρός,
γιατί η ηχηρή ή στακάτο φωνή του με την οποία επέβαλλε πει­
θαρχία στις νοσοκόμες και στους ασθενείς δεν έβγαινε απευθείας
από το νευρικό του σύστημα, αλλά πήγαζε από μια τρομερή μα
άκακη ματαιοδοξία. Τα αληθινά του συναισθήματα ήταν πιο πει­
θαρχημένα και τα κρατούσε μέσα του.
«Τώρα σχετικά με την κοπέλα, Ντικ» είπε. «Φυσικά θέλω να
μάθω για σένα και να σου πω κι εγώ για μένα, αλλά πρώτα ας
μιλήσουμε για την κοπέλα, επειδή περιμένω τόσο καιρό να σου
πω γι’ αυτήν».
Έψαξε για μια δεσμίδα χαρτιά και τη βρήκε μέσα σε μια αρ­
χειοθήκη· αφού τα ξεφύλλισε, όμως, αποφάσισε ότι του ήταν
εμπόδιο και τ’ άφησε πάνω στο γραφείο του. Τελικά διηγήθηκε
στον Ντικ την ιστορία.
1...,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18 20