9
ΕΝΑ
Σεντ Λούις,
Απρίλιος 1857
Ο
Ά
μπνερ
Μ
αρς χτύπησε ελαφρά τη λαβή
του κομψού μπα
στουνιού του από ξύλο λευκοκαριάς πάνω στο γραφείο υπο
δοχής του ξενοδοχείου για να τον προσέξει ο υπάλληλος.
«Ήρθα να δω κάποιον Γιορκ» είπε. «Τζος Γιορκ το όνομά του,
νομίζω. Έχετε εδώ κανέναν μ’ αυτό το όνομα;»
Ο υπάλληλος ήταν ηλικιωμένος με γυαλιά. Τινάχτηκε ακού
γοντας το χτύπημα, στράφηκε, κοίταξε καχύποπτα τον Μαρς
κι αμέσως μετά χαμογέλασε. «Μπα, ο καπετάνιος Μαρς!» εί
πε σε εγκάρδιο τόνο. «Έχω να σε δω πάνω από μισό χρόνο,
καπετάνιε. Έμαθα για τη συμφορά που σε βρήκε. Φοβερό, τι
να πω, φοβερό. Είμαι εδώ από το ’36, τέτοιο σφήνωμα σε
πάγο δεν έχω ξαναδεί».
«Μη χολοσκάς» είπε ο Μαρς ενοχλημένος. Τα περίμενε
τέτοιου είδους σχόλια. Το ξενοδοχείο Πλάντερς Χάουζ ήταν
ένα από τα αγαπημένα στέκια των ναυτικών του ποταμού,
όπου σύχναζε και ο ίδιος για φαγητό πριν από εκείνο τον
σκληρό χειμώνα. Μετά το φρακάρισμα στον πάγο, όμως, δεν
