11
«Λάθος χώρα».
«Πλάκα κάνω. Η Κλεοπάτρα».
«Πάλι λάθος. Μα καθόλου δεν προσπαθείς;»
«Σοβαρά τώρα; Ήμουν σίγουρος πως ήταν αυτό».
«Είμαι η δίδυμη αδερφή της Κλεοπάτρας».
«Με τάπωσες».
«Ίσως έπρεπε να έρθω ντυμένηΝτόροθι γεμάτη βέλη»
είπε η Τζένα. «Θα ταιριάζαμε τότε».
«Θα ήμασταν το πιο θλιβερό φινάλε του
Μάγου του Οζ
».
«Το φινάλε που ο μάγος ήταν τελικά ο Ρομπέν των
Δασών».
Η Λέινι Πάλμερ κάθισε στο διπλανό θρανίο της Τζέ-
να. Ήταν ντυμένη Άγαλμα της Ελευθερίας. Η Τζένα γύ-
ρισε και έπιασε κουβέντα μαζί της.
ΟΚόουλ κοίταξε το ρολόι. Είχαν ακόμη μερικά λεπτά
μέχρι να αρχίσει το μάθημα. ΗΤζένα συνήθιζε να κατα-
φτάνει στο πρώτο κουδούνι, και ο Κόουλ είχε αποκτήσει
κατά σύμπτωση την ίδια συνήθεια. Όλο και περισσότερα
παιδιά έμπαιναν στην τάξη: ένα ζόμπι, μια νεράιδα-βα-
μπίρ, ένας ροκ σταρ, ένας στρατιώτης. ΟΚέβιν Μέρντοκ
δεν ήταν ντυμένος κάτι. Ούτε και η Σίλα Τζόουνς.
Όταν τέλειωσε την κουβέντα της με τη Λέινι, ο Κόουλ
χτύπησε την Τζένα στον ώμο. «Άκουσες για εκείνο το
στοιχειωμένο σπίτι;»
«Στη λεωφόρο Γουίλσον;» ρώτησε η Τζένα. «Ο κόσμος
μιλάει συνέχεια γι’ αυτό. Δεν έχω τρομάξει ποτέ μου από
στολισμούς γιαΧαλοουίν. Ξέρωπάνταπως είναι ψεύτικοι».
«Ο τύπος που μετακόμισε εκεί υποτίθεται ότι έκανε
