10
Στο θρανίο του βρισκόταν ένα διορθωμένο τεστ με
βαθμό 96 κυκλωμένο με κόκκινο στιλό, δείχνοντας πως
τα είχε καταφέρει. Τα τεστ περίμεναν και στα υπόλοι-
πα θρανία. Ο Κόουλ προσπάθησε να μην κατασκοπεύ-
σει τους βαθμούς των άλλων παιδιών, δεν μπόρεσε όμως
να μην προσέξει πως οι διπλανοί του είχαν πάρει 72
και 88.
Η Τζένα γύρισε και τον κοίταξε. Φορούσε περούκα
με ίσια μαύρα μαλλιά και πλεξούδες ίσιες σαν να τις είχαν
φτιάξει με χάρακα. Το υπερβολικό βάψιμο τόνιζε ακόμα
περισσότερο τα μάτια της. Το στέμμα της ήταν μια χρυ-
σή στέκα με φίδι μπροστά. «Τι είσαι;» τον ρώτησε. «Νε-
κρό σκιάχτρο;»
«Κοντά έπεσες» αποκρίθηκε οΚόουλ. «Είμαι σκιάχτρο
που το χρησιμοποίησαν για εξάσκηση στην τοξοβολία».
«Κι είναι αληθινά αυτά τα βέλη;»
«Ναι, αλλά έχω σπάσει τις μύτες. Έχουμε δεν έχουμε
Χαλοουίν, σκέφτηκα πως θα με έστελναν σπίτι αν έφερ-
να στο σχολείο μυτερά βέλη».
«Πήρες άριστα σε άλλο ένα τεστ. Εγώ νόμιζα πως τα
σκιάχτρα δεν έχουν μυαλό».
«Δεν ήμουν σκιάχτρο χτες. Μ’ αρέσει η στολή σου».
«Ξέρεις ποια είμαι;»
Ο Κόουλ στραβομουτσούνιασε σαν να τον είχε πατή-
σει. «Φάντασμα;»
Η Τζένα γύρισε τα μάτια στο ταβάνι. «Ξέρεις, έτσι;»
Κούνησε το κεφάλι του. «Είσαι μία από τις πιο διάση-
μες κυρίες της ιστορίας. Η βασίλισσα Ελισάβετ».
