|
15
1
Tις πρώτες εβδομάδες του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου, το φθι-
νόπωρο του 1939, ένα εξάχρονο αγόρι από μια μεγάλη πόλη της
Ανατολικής Ευρώπης βρέθηκε, όπως χιλιάδες άλλα παιδιά, σ’ ένα
μακρινό χωριό· οι γονείς του το ’χαν στείλει εκεί για να το προστα-
τέψουν.
Κάποιος που ταξίδευε προς τ’ ανατολικά δέχτηκε, έναντι ενός
σεβαστού ποσού, να του βρει μια προσωρινή ανάδοχη οικογένεια.
Οι γονείς, που είχαν ελάχιστες επιλογές, του εμπιστεύτηκαν το παιδί.
Πίστευαν ότι το να στείλουν το αγόρι τους κάπου μακριά ήταν ο
καλύτερος τρόπος να διασφαλίσουν την επιβίωσή του στον πόλεμο.
Λόγω της αντιναζιστικής δραστηριότητας του πατέρα πριν από τον
πόλεμο, ήταν αναγκασμένοι και οι ίδιοι να κρυφτούν, προκειμένου
να αποφύγουν τα καταναγκαστικά έργα στη Γερμανία ή τον εγκλει-
σμό σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ήθελαν να προφυλάξουν
το παιδί απ’ αυτούς τους κινδύνους και ήλπιζαν ότι στο τέλος θα
ξανάσμιγαν.
Τα γεγονότα ανέτρεψαν, ωστόσο, τα σχέδιά τους. Στο χάος του
πολέμου και της κατοχής, με τις συνεχείς μετακινήσεις πληθυσμών,
οι γονείς έχασαν την επαφή με τον άνθρωπο που είχε μεταφέρει το
παιδί τους στο χωριό. Βρέθηκαν ξαφνικά αντιμέτωποι με το ενδε-
χόμενο να μην ξαναβρούν ποτέ το γιο τους.
Στο μεταξύ, η ανάδοχη μητέρα του αγοριού πέθανε δύο μήνες
μετά την άφιξή του και το παιδί απόμεινε να περιπλανιέται ολομό-
