Page 7 - Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ

A R N A L D U R I N D R I D A S O N 14
«Χθες, νομίζω» απάντησε. «Στα θεμέλια στο τέλος του
δρόμου. Τι συμβαίνει;»
Η μητέρα και ο φοιτητής κοιτάχτηκαν.
«Μπορείς να μου δείξεις πού ακριβώς το βρήκες;» τον ρώ­
τησε η μητέρα.
«Τώρα; Αφού έχω πάρτι».
«Ναι» είπε η μητέρα. «Δείξε μας».
Άρπαξε το μωρό από το πάτωμα κι έσπρωξε τον γιο της
έξω από το δωμάτιο, προς την εξώπορτα. Ο νεαρός τούς ακο­
λούθησε. Τα παιδιά σώπασαν όταν είδαν τη μητέρα του Τόου­
τι να σπρώχνει τον φίλο τους έξω από το σπίτι με αυστηρό
ύφος, κρατώντας το μωρό στο ένα χέρι. Κοιτάχτηκαν μεταξύ
τους και μετά έτρεξαν πίσω τους.
Ήταν στο σπίτι που χτιζόταν στον δρόμο προς τη λίμνη Ρέι­
νισβατν, στον Οικισμό Μιλένιουμ. Ο οικισμός απλωνόταν στις
πλαγιές του λόφου Γκράβαρχολτ, στην κορυφή του οποίου οι
τερατώδεις καφέ γεωθερμικές δεξαμενές πύργωναν σαν μια πό­
λη πάνω από το προάστιο. Οι δρόμοι δεξιά κι αριστερά από τις
δεξαμενές μέχρι πάνω στην κορυφή είχαν καθαριστεί και μια
σειρά από σπίτια είχε αρχίσει να χτίζεται κατά μήκος τους. Με­
ρικά είχαν ήδη και κήπο, φρεσκοστρωμένο γκαζόν και δενδρύλ­
λια που μόλις μεγάλωναν θα χάριζαν ίσκιο στους ιδιοκτήτες.
Ο όχλος των παιδιών όρμησε πίσω από τον Τόουτι ακολου­
θώντας τον δρόμο που δέσποζε δίπλα στις δεξαμενές. Νεόκτι­
στες μονοκατοικίες απλώνονταν μέχρι το λιβάδι, ενώ πιο μα­
κριά προς τα βόρεια και τα ανατολικά ξεκινούσαν τα παλιά
καλοκαιρινά σαλέ των κατοίκων του Ρέικιαβικ. Όπως σε όλες
τις οικοδομές, τα παιδιά της γειτονιάς έπαιζαν μέσα, σκαρφά­
λωναν στις σκαλωσιές, κρύβονταν στις σκιές μισοτελειωμένων
τοίχων ή κατέβαιναν γλιστρώντας στα φρεσκοσκαμμένα θεμέ­
λια και πλατσούριζαν στα νερά που μαζεύονταν εκεί.