Page 5 - Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ

A R N A L D U R I N D R I D A S O N 12
ουρλιάζει μ’ όλη του τη δύναμη. Ο νεαρός δεν χρειάστηκε πολύ για
να καταλάβει ότι κρατούσε ένα ανθρώπινο οστό, ένα πλευρό γύρω
στα δέκα εκατοστά μήκος. Είχε υπόλευκο χρώμα, οι άκρες στο
σημείο όπου είχε σπάσει είχαν λειανθεί από τη φθορά και στο εσω­
τερικό του υπήρχαν καφέ κηλίδες σαν από χώμα. Πρέπει να ήταν
από το μπροστινό μέρος του θώρακα και φαινόταν πολύ παλιό.
Όταν η μητέρα άκουσε το μωρό να κλαίει, κοίταξε στο κα­
θιστικό και το είδε να στέκεται στον καναπέ δίπλα στον ξένο.
Άφησε το μπολ με το ποπκόρν, πήρε αγκαλιά την κόρη της και
κοίταξε τον νεαρό, που δεν έδωσε καμία σημασία ούτε στην
ίδια ούτε στο μωρό που έκλαιγε.
«Τι έγινε;» ρώτησε ανήσυχη η μητέρα υψώνοντας τη φωνή
της προκειμένου να ακουστεί μέσα στη φασαρία, ενώ ταυτό­
χρονα προσπαθούσε να παρηγορήσει το παιδί.
Ο νεαρός ύψωσε το βλέμμα του, σηκώθηκε με αργές κινή­
σεις κι έδωσε στη μητέρα το οστό.
«Πού το βρήκε αυτό;» ρώτησε.
«Τι;» είπε η μητέρα.
«Αυτό το οστό» εξήγησε εκείνος. «Πού το βρήκε;»
«Οστό;» απόρησε η μητέρα.
Μόλις το μωρό είδε το οστό, ηρέμησε. Προσπάθησε να το
αρπάξει αλληθωρίζοντας από αυτοσυγκέντρωση, ενώ από το
μισάνοιχτο στόμα του έτρεχαν πάλι σάλια. Τελικά άρπαξε το
οστό από τη μητέρα του και άρχισε ξανά να το περιεργάζεται.
«Νομίζω ότι είναι οστό» είπε ο νεαρός.
Το μωρό το έβαλε στο στόμα του, ηρεμώντας για μία ακόμα
φορά.
«Αυτό το πράγμα που μασουλάει» συνέχισε ο νεαρός. «Νο­
μίζω ότι είναι ανθρώπινο οστό».
Η μητέρα κοίταξε το μωρό που μασουλούσε το κόκαλο.
«Πρώτη φορά το βλέπω. Τι εννοείς “ανθρώπινο οστό”;»