Page 3 - Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ

A R N A L D U R I N D R I D A S O N 10
και φίλους της οικογένειας, μια πολύ επίσημη εκδήλωση λες
και τον πήγαιναν για γαμπρό. Και σήμερα ο μικρός είχε καλέ­
σει τους συμμαθητές του και τους φίλους του από τη γειτονιά.
Άνοιξε τον φούρνο μικροκυμάτων, έβγαλε τη φουσκωμένη
σακούλα με τα ποπκόρν και έβαλε μια άλλη στη θέση της,
συλλογιζόμενη ότι την επόμενη χρονιά δεν θα έμπαινε σε τέ­
τοια διαδικασία. Ένα πάρτι και τέλος. Όπως όταν ήταν μικρή
η ίδια.
Ο νεαρός στον καναπέ ήταν τελείως κλεισμένος στον εαυτό
του, κάτι που δυσκόλευε τα πράγματα. Είχε προσπαθήσει να
του πιάσει κουβέντα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ένιωθε τρομε­
ρά αμήχανη βλέποντάς τον να κάθεται έτσι απλά στο καθιστι­
κό. Η συζήτηση αποκλειόταν · ο θόρυβος και η αναστάτωση
που προκαλούσαν τα παιδιά τής είχαν θολώσει το μυαλό. Και
ο νεαρός δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει την κατάσταση.
Απλώς καθόταν εκεί και κοίταζε μπροστά του χωρίς να μιλά.
Φαινόταν υπερβολικά ντροπαλός.
Δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ. Πρέπει να ήταν γύρω στα είκοσι
πέντε, αδελφός ενός από τους φίλους του γιου της που είχε
έρθει στο πάρτι. Σχεδόν είκοσι χρόνια μικρότερός της. Ήταν
αδύνατος σαν σκελετός και, όταν της έσφιξε συνεσταλμένα το
χέρι μπαίνοντας στο σπίτι, αισθάνθηκε τα μακριά δάχτυλα και
την ιδρωμένη παλάμη του. Είχε έρθει να πάρει τον αδελφό
του, ο οποίος όμως αρνήθηκε πεισματικά να φύγει όσο το πάρ­
τι βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη. Έτσι αποφάσισαν να μπει μέ­
σα και να καθίσει για λίγο. Άλλωστε σύντομα θα τελείωνε
αυτή η ιστορία. Ο νεαρός τής εξήγησε ότι οι γονείς τους, που
έμεναν σε μια μονοκατοικία λίγο πιο πάνω στον ίδιο δρόμο,
ήταν στο εξωτερικό, και έτσι φρόντιζε αυτός τον αδελφό του.
Κανονικά όμως ο ίδιος έμενε σε ένα διαμέρισμα στην πόλη.
Όσο μιλούσαν στον διάδρομο, έκανε αμήχανες νευρικές κινή­