Ξ Ο Φ Λ Η Μ Ε Ν Ο Σ
15
σπάθησε να το ανοίξει με το νύχι του αντίχειρά του χωρίς
επιτυχία. Στο μεταξύ ο μπάρμαν είχε δώσει ένα μικρό κατσα-
βίδι. Ο Γκίλμουρ ξαναπήρε το ρολόι και τελικά το άνοιξε. Το
γυαλί ήταν θαμπό και το καντράν είχε ξεθωριάσει και είχε
χαλάσει από την υγρασία. Οι δείκτες είχαν σταματήσει στις
έξι και τέταρτο.
«Δεν έχει αφιέρωση» είπε ο Γκίλμουρ.
«Πρέπει όμως να ήταν συναισθηματικής αξίας τουλάχιστον»
απάντησε ο Ρέμπους. «Για να θαφτεί μαζί του. Ίσως ήταν του
πατέρα του ή του παππού του».
Ο Γκίλμουρ έτριψε το γυαλί με τον αντίχειρά του αναπο-
δογυρίζοντας το ρολόι στο χέρι του. Κατόπιν άρχισε πάλι να
ασχολείται με το κατσαβίδι, μέχρι που ο μηχανισμός ξεκόλλη-
σε από τη θήκη του. Επάνω του ήταν κολλημένο ένα ορθογώ-
νιο κομμάτι από χαρτόνι μήκους δυόμισι εκατοστών. Στην
προσπάθειά τους να ανοίξουν το ρολόι είχε σκιστεί, κολλώντας
και στον μηχανισμό του ρολογιού και στο εσωτερικό της θήκης.
Αν ήταν κάτι γραμμένο επάνω του, οι λέξεις είχαν σβηστεί εδώ
και καιρό.
«Τι λες;» ρώτησε ο Γκίλμουρ.
«Υπάρχει κάτι που μου διαφεύγει, Στέφαν;» ρώτησε με τη
σειρά του ο Ρέμπους.
«Εσύ είσαι ο ντετέκτιβ, Τζον» είπε ο Γκίλμουρ ακουμπώ-
ντας το ρολόι στο τραπέζι ανάμεσά τους. «Εσύ πες μου».
Όλη την υπόλοιπη εβδομάδα το ρολόι βρισκόταν πάνω στο
γραφείο του Γκίλμουρ στο αστυνομικό τμήμα του Σάμερχολ.
Το παλιό κτίριο έδειχνε ότι μπορεί να μην την έβγαζε μέχρι
την άνοιξη. Δύο παράθυρα στο γραφείο της Δίωξης δεν έκλει-
ναν καλά και είχαν βουλώσει τα κενά με κομμάτια από εφη-
μερίδες. Ένας υδροσωλήνας χωρίς θερμομόνωση που βρισκόταν
στην οροφή είχε σπάσει πριν από δεκαπέντε μέρες, γκρεμίζο-
ντας ένα κομμάτι από το ταβάνι σε μια αποθήκη. Ο Ρέμπους
