I A N R A N K I N
14
«Πριν από είκοσι χρόνια. Ο Τσάρλι Κρούκσανκ ήταν επι-
κεφαλής στην υπόθεση. Έχει πεθάνει κι αυτός – καρδιακή
προσβολή πριν από δύο χρόνια».
«Τον έχω ακουστά».
«Με δίδαξε όλα όσα ξέρω. Ο άνθρωπος αυτός ήταν θρύλος
στην Αστυνομία του Εδιμβούργου».
«Είχε παρευρεθεί στην εκτέλεση;»
Ο Γκίλμουρ ένευσε ξανά:
«Πάντα πήγαινε. Όταν μιλούσε γι’ αυτούς καταλάβαινες
ότι πίστευε πως ήταν μεγάλο λάθος που τους καθαρίζαμε.
Ούτε πίστευε ότι αποτελούσε φόβητρο. Δεν έχω γνωρίσει πολ-
λούς φονιάδες που σταμάτησαν για να αναλογιστούν τις συ-
νέπειες πριν σκοτώσουν».
«Άρα γι’ αυτόν αυτό ήταν; Κάτι σαν εκδίκηση;»
«Πάντως τους σταματούσε από τα μπλεξίματα, έτσι δεν
είναι; Και γλίτωνε και όλους εμάς από το κόστος συντήρησής
τους στη στενή».
«Υποθέτω».
Ο Γκίλμουρ άδειασε το ποτήρι του και είπε στον Ρέμπους
ότι ήταν η σειρά του.
«Μία απ’ τα ίδια;»
«Αμέ, αλλά χωρίς τον καφέ και την κρέμα» αποκρίθηκε ο
Γκίλμουρ κλείνοντάς του το μάτι.
Όταν επέστρεψε από το μπαρ με τα ουίσκι, ο Ρέμπους είδε
ότι ο Γκίλμουρ έπαιζε με το ρολόι τσέπης προσπαθώντας να
το ανοίξει διά της βίας.
«Νόμιζα ότι το παρέδωσες» σχολίασε ο Ρέμπους.
«Λες να του λείψει;»
«Δεν έχει σημασία...»
«Για όνομα, Τζον, δεν είναι να πεις ότι έχει κάποια αξία.
Η κάσα του μοιάζει τσίγκινη. Ορίστε, δες κι εσύ».
Έδωσε το ρολόι στον Ρέμπους και πήγε να ζητήσει ένα
μαχαίρι από τον μπάρμαν. Το ρολόι ήταν πολύ ελαφρύ και δεν
είχε κανένα σχέδιο απ’ όσο μπορούσε να δει ο Ρέμπους. Προ-
