[ 21 ]
είναι ο μέσος όρος της ηλικίας των γυναικών που πηγαίνεις τελευ-
ταία».
«Πιθανόν. Και ξέρεις, το σεξ είναι τέλειο, αλλά οι συζητήσεις χά-
λια. Γιατί νομίζεις ότι καμία από αυτές τις σχέσεις δεν κρατάει περισ-
σότερο από μερικές εβδομάδες;»
«Γιατί παραείσαι γέρος, που να με πάρει. Σε κουράζουν».
Ο Σάιμον χαμογέλασε πλατιά. «Μπορεί και να ’χεις δίκιο».
Ήπιαν σιωπηλοί το κρασί τους ακούγοντας τις εύθυμες φωνές
τωνυπόλοιπωνπελατών τουεστιατορίουσταγύρωτραπέζια.Ώσπου
ο Σάιμον είπε: «Λοιπόν, τι έγινε;».
Ο Ένζο απέφυγε το βλέμμα του. «Δεν ήθελε να μου μιλήσει».
Όταν σήκωσε το βλέμμα, είδε τον Σάιμον να κοιτάζει σκεπτικός
το ποτήρι του και ξαφνικά του φάνηκε γέρος. Επί χρόνια έβλεπε τον
Σάιμον ως το αγόρι με το οποίο πήγαιναν μαζί σχολείο, έπαιζαν μα-
ζί σε συγκρότημα, μοιράζονταν κορίτσια. Τώρα, είχε το κεφάλι ελα-
φρώς σκυφτό, τα πάλαι ποτέ μαύρα γένια του είχαν γκριζάρει, το
δέρμα του διακρινόταν στοφως κάτωαπό τααραιωμέναμαλλιά του
και το ίδιο φως έριχνε σκιές κάτω από τα μάτια του. Έδειχνε την
ηλικία του – ένας άντρας που πλησίαζε τα πεντηκοστά του γενέθλια.
Ο Σάιμον σταμάτησε να κοιτάζει το ποτήρι και το στράγγισε. «Νό-
μιζα ότι μπορεί να είχαν αλλάξει τα πράγματα».
«Γιατί;» Ο Σάιμον του είχε πει ότι η Κίρστι ήταν στο Παρίσι.
«Λόγω της μητέρας της». Έκανε νόημα στον σερβιτόρο και πα-
ρήγγειλε ένα κονιάκ. «Ξέρεις ότι πάντα κρατούσαμε επαφή».
Ο Ένζο ένευσε καταφατικά. Ποτέ δεν ήταν σίγουρος για ποιο
λόγο. Οι τρεις τους είχαν μεγαλώσει μαζί στη Σκοτία, στα νότια της
Γλασκόβης. Ο Σάιμον έβγαινε με τη Λίντα πριν από τον Ένζο και
μετά έχασαν τελείως επαφή μαζί του, όταν κατέβηκε νότια να σπου-
