16
Μ Α Ι Ρ Η Μ Α Γ Ο Υ Λ Α
Άφησε τη σκέψη να γυρίσει πίσω. Η μνήμη λειτουργούσε
ανεπηρέαστη ή ήταν επιλεκτική; Θα μπορούσε να της έχει
εμπιστοσύνη; Τα έφερνε όλα στην επιφάνεια ή κοσκίνιζε
το παρελθόν με ασφάλεια ώστε να συγκρατήσει μόνο αυ-
τά που θα έδιναν άλλοθι στις επιλογές της; Ένα αγόρι με
μεγάλα φωτεινά μελένια μάτια σ’ ένα πρόσωπο που απο-
δείχτηκε ικανό να την κερδίσει με την πρώτη ματιά.
12
Οκτώβρη του
1944
ήταν όταν τον γνώρισε. Με εν-
θουσιασμό, είχε πάρει με τα πόδια τον δρόμο για το Πο-
λυτεχνείο όταν η χαρμόσυνη είδηση της απελευθέρωσης
έφτασε στ’ αυτιά της από περαστικούς, παράθυρα, μπαλ-
κόνια. «Φεύγουνε, φεύγουνε». Κόσμος έτρεχε πίσω από
τα γερμανικά αυτοκίνητα που υποχωρούσαν με φωνές
και αποδοκιμασίες. Ολοένα και περισσότεροι έβγαιναν
από τα σπίτια τους κρατώντας ψηλά τις σημαίες. Αργό-
τερα εμφανίστηκαν και τα πρώτα πανό από
ΕΑΜ
,
ΕΛΑΣ
,
ΕΠΟΝ
,
ΚΚΕ
. Εκείνη την ημέρα που ξημέρωσε και έδειχνε
να διαγράφεται ένα άλλο μέλλον για την Ελλάδα, γνώρι-
σε ηΜαρία τον Μίμη. Ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμου που
ύστερα από τριάμισι χρόνια σκλαβιάς ανέπνεε για πρώ-
τη φορά τον αέρα της ελευθερίας, ο νεαρός με τα μελένια
μάτια την πλησίασε και αναφωνώντας όπως όλοι «Χρι-
στός Ανέστη» την ασπάστηκε δίνοντάς της τη μία από
τις δυο σημαίες που κρατούσε.
Γρήγορα έγιναν ζευγάρι περνώντας όσο περισσότερο
χρόνο μπορούσαν στο μικρό δωμάτιο που νοίκιαζε εκεί-
νος στηΝεάπολη. Όταν όμως στο τέλος του ταραγμένου
Δεκέμβρη εκείνης της χρονιάς αποφάσισε να τη ζητήσει
σε γάμο και χρειάστηκε να δώσει πληροφορίες για το
