[ 14 ]
το πορτµπαγκάζ του οποίου ο Ρέµπους έβγαζε τώρα πλαστικά
προστατευτικά παπουτσιών και γάντια από λατέξ. Χρειάστηκε πε
ντέξι θορυβώδεις προσπάθειες για να κλείσει το πορτµπαγκάζ.
«Πρέπει να το δώσω» µουρµούρισε.
«Ποιος θα το ’παιρνε;» ρώτησε η Κλαρκ φορώντας τα γάντια.
Και καθώς δεν πήρε απάντηση: «Τι ήταν αυτό που πήρε το µάτι µου;
Μποτάκια πεζοπορίας;».
«Παλιά όσο και το αυτοκίνητο» δήλωσε ο Ρέµπους, προχωρώ
ντας προς το πτώµα.
Oι δύο ντετέκτιβ σώπασαν, εξετάζοντας τη φιγούρα και τον πε
ριβάλλοντα χώρο.
«Κάποιος του την έφερε» σχολίασε τελικά ο Ρέµπους. Στράφηκε
στον νεαρότερο αστυνοµικό. «Πώς σε λένε εσένα, παιδί µου;»
«Γκουντγίαρ, επιθεωρητή. Τοντ Γκουντγίαρ».
«Τοντ;»
«Το πατρώνυµο της µάνας µου» εξήγησε ο Γκουντγίαρ.
«Σου λέει τίποτα το όνοµα Τζακ Πάλανς, Τοντ;»
«Δεν είναι αυτός που έπαιζε στο
Shane
;»
«Χαραµίζεσαι στο Σώµα».
O συνάδελφος του Γκουντγίαρ χαχάνισε.
«Αν του δώσετε µισή ευκαιρία του Τοντ, εσάς θ’ αρχίσει ν’ ανα
κρίνει αντί για πιθανούς υπόπτους».
«Γιατί;» ρώτησε η Κλαρκ.
O αστυνοµικός –τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια µεγαλύτερος
απ’ το συνεργάτη του κι ίσως τρεις φορές παχύτερος– έδειξε µ’ ένα
νεύµα τον Γκουντγίαρ.
«Εγώ του πέφτω λίγος του Τοντ» εξήγησε. «Έχει βλέψεις για την
Εγκληµατολογική Υπηρεσία».
