ΤΑΞΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΌΓΕΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΌΜΗΡΟ
36
Ο ποιητής απευθύνεται στον Απόλλωνα στην αρχή της δεύ-
τερης στροφής του ποιήματος:
Πώς να σε υμνήσω, αξιοτραγούδιστε; […]
Να πω πως πρώτο σ’ έκανε η Λητώ, χάρμα βροτών,
πλαγιάζοντας στου Κύνθου το βουνό, στο κακοτράχαλο νησί,
τη Δήλο την περίβρεχτη – μαύρο το κύμα κι απ’ τις δυο μεριές
ορμούσε στη στεριά, σπρωγμένο από στριγκούς αέρηδες
Κινώντας από κει, τους πάντες διαφεντεύεις τους θνητούς.
Στη γιορτή του Δήλιου Απόλλωνα παρευρίσκονταν Ίωνες από
την Αθήνα και τις Κυκλάδες, τα «κυκλικώς διατεταγμένα» γύρω
από το ιερό κέντρο της Δήλου νησιά, καθώς και από τις ελληνικές
αποικίες στην αιγαιακή ακτή της Μικράς Ασίας και τα νησιά Σά-
μο και Χίο. Η προτελευταία στροφή του ύμνου δίνει μια λυρική
περιγραφή των Ιώνων που συμμετέχουν στη γιορτή:
Άναξ, κι εσύ, αργυρότοξε, εκατηβόλε Απόλλων, άλλοτε στον τρα-
χύ τον Κύνθο περπατούσες κι άλλοτε σε νησιά αναμεσής κι
ανθρώπους επλανιόσουν .
πολλοί οι ναοί και τα άλση σου τα δεντροφυτεμένα, και φίλες σου
οι σκοπιές
κι οι μυτερές κορυφές ψηλών βουνών, κι οι ποταμοί που στο
γιαλό κυλούν .
στη Δήλο, όμως, Φοίβε, αγαλλιάται πιότερο η ψυχή σου, εκεί που
συναθροίζονται
με τους μακριούς χιτώνες οι Ίωνες, με τα παιδιά και τις σεβάσμιες
κυρές .
Με πυγμαχία, με χορό και με τραγούδι σε τέρπουν, μνημονεύοντάς σε,
