ΤΑΞΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΌΓΕΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΌΜΗΡΟ
28
στην Ανατολία οφειλόταν στην εισβολή των Δωριέων, μιας φυλής
από τη Μακεδονία, αν και οι σύγχρονοι μελετητές έχουν απορ-
ρίψει την ιδέα αυτή. Σε κάθε περίπτωση οι Δωριείς αποτελούσαν
μέρος της μετανάστευσης, μαζί με τους Αιολείς και τους Ίωνες,
μιας μαζικής μετακίνησης που κατά πάσα πιθανότητα άρχισε γύ-
ρω στα 1040 π.Χ. Οι Ίωνες εγκαταστάθηκαν στο κεντρικό τμήμα
της αιγαιακής ακτής της Ανατολίας και στα νησιά στ’ ανοιχτά της,
με τους Αιολείς στα βόρεια, με σχετική αλληλεπικάλυψη, και τους
Δωριείς στα νότια. Οι αιολικοί οικισμοί, με μία εξαίρεση, βρί-
σκονταν ανάμεσα στον Ελλήσποντο και τον ποταμό Έρμο, καθώς
και στα νησιά Λέσβος και Τένεδος. Οι πόλεις που ιδρύθηκαν από
τους Ίωνες βρίσκονταν ανάμεσα στις κοιλάδες των ποταμών Έρ-
μου και Μαίανδρου, καθώς και στη Χίο και τη Σάμο. Οι δωρικές
αποικίες βρίσκονταν στην Κω και τη Ρόδο και στην Καρία, τη
νοτιοδυτική γωνία της Ανατολίας, όπου το Αιγαίο ενώνεται με τη
Μεσόγειο.
Ο 8ος αιώνας π.Χ. είναι γνωστός στην ελληνική ιστορία ως
«εποχή του αποικισμού», γιατί τότε ήταν που οι Έλληνες άρχισαν
να ιδρύουν αποικίες ολόγυρα στηΜεσόγειο και τηΜαύρη Θάλασ-
σα, καθώς και στα στενά που συνδέουν τις δύο θάλασσες. Δεν
επρόκειτο για αποικίες με τη σύγχρονη έννοια, αλλά για πόλεις-
κράτη αυτές καθαυτές, ανεξάρτητες από την πόλη που τις είχε ιδρύ-
σει. Ίδρυσαν επίσης
εμπόρια
, που δεν είχαν καθεστώς αποικίας.
Η Χαλκίδα και η Ερέτρια στη νήσο Εύβοια, που είχαν στείλει
μαζί σαράντα πλοία για να συμμετάσχουν με τον στρατό του Αγα-
μέμνονα στην πολιορκία της Τροίας, ίδρυσαν οχτώ από τις είκο-
σι δύο ελληνικές αποικίες στη Σικελία και τη νότια Ιταλία, η οποία
έγινε γνωστή ως Magna Graecia ήΜεγάλη Ελλάδα. Οι παλιότερες
από τις ελληνικές αποικίες στη Μεγάλη Ελλάδα ήταν το ευβοϊκό
