[ 16 ]
με τους οποίους τακτικά, αν και αραιά, αλληλογραφούσε.
Άλλος πρώτος, άλλος δεύτερος, κατά μικρόν και ανεπαισθή-
τως, είχαν ενστερνισθεί τη σημασία των ονείρων και με κυ-
μαινόμενες φορτίσεις ταξίδευαν πειθήνια, αυτονόητα στις
κάθε λογής τροχιές τους.
Έτσι συνομιλώντας και διαλεγόμενη πνευματικά πότε με
θεϊκές δυνάμεις και πότεμε τηβούλησηενός σκοτεινούαγνώ-
στου μάγευε, φόβιζε και έσερνε γύρω της σαν γαϊτανάκι τους
δικούς της γιαμέρες, γιαβδομάδες. Κατάφερνε ναστραγγίζει
την προσοχή τους, να τους ξεκόβει από τις άλλες έγνοιες, από
τα καθημερινά ή όσα σημαντικά, ή έστωάξια λόγου συνέβαι-
ναν στον κόσμο. Για την εμφύλια σύρραξη που συγκλόνιζε
τη μεταπολεμική Ελλάδα έτσι κι αλλιώς είχε απαγορέψει στο
σπίτι της κάθε κουβέντα. Κι όταν προέλεγε τα μελλούμενα
σαν να ’ταν οι καρποί μιας επίπονης, βασανιστικής και εξου-
θενωτικής διεργασίας, αλλά και καταστάλαγμα ενός υπερφυ-
σικού χαρίσματος, ανάλογου ιέρειας του μαντείου της Δω-
δώνης, που πέραν κάθε αμφισβήτησης την έκανε να ξεχωρί-
ζει από τους ζωντανούς του κόσμου, ασκούσε σε όποιον την
άκουγε μια σαγηνευτική εξουσία που παρέλυε τη σκέψη και
τηθέλησή του. Έτσι έπειθε ότι διαμεσολαβούσε ανάμεσαστο
παρόν και σε αυτάπουθαακολουθούσαν αφήνοντας ναανα-
δυθεί ένα άγνωστο πεπρωμένο.
Καθόταν αγέρωχη και αδιαμφισβήτητη στον πιο ψηλό
θρόνο της οικογενειακής εστίας, τησέβοντανπειθήνιαπαιδιά,
