Ο
Βάλτερ Μπρόμερσον κάθεται στο πέτρινο σπιτάκι του
στο Ακρωτήρι των Χελιών και προσεύχεται στον Θεό με τα
χέρια σταυρωμένα. Προσεύχεται ο άνεμος και τα κύματα
που λυσσομανάνε απόψε να μην καταστρέψουν τους δύο
φάρους του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπει κακοκαιρία, αλλά πρώ-
τη φορά ζει τέτοια καταιγίδα. Ένα λευκό παραπέτασμα από
χιόνι και πάγο έχει ενσκήψει από τα βορειοανατολικά, σταμα-
τώντας κάθε οικοδομική εργασία.
Τους πύργους, Θε μου, κάνε να τους τελειώσουμε…
Ο Μπρόμερσον είναι μάστορας φάρων, αλλά αυτή είναι η
πρώτη φορά που χτίζει φάρο με πρισματικό φακό στη Βαλτι-
κή Θάλασσα. Ήρθε στο Έλαντ πέρυσι τον Μάρτιο κι έπιασε
δουλειά αμέσως, προσλαμβάνοντας εργάτες, παραγγέλνοντας
πηλό και ασβεστόλιθο και νοικιάζοντας δυνατά άλογα για το
κουβάλημα.
Η ευωδιαστή άνοιξη, το ζεστό καλοκαίρι και το ηλιόλουστο
φθινόπωρο ήταν χαρά Θεού στα παράλια. Η δουλειά προχω-
ρούσε καλά και οι δυο φάροι ύψωναν σιγά σιγά το ανάστημά
τους προς τον ουρανό.
Έπειτα ο ήλιος χάθηκε, ήρθε ο χειμώνας, και όταν η θερμο-
κρασία έπεσε, οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν για χιονοθύελλες.
Και στο τέλος ήρθε η χιονοθύελλα. Αργά μια νύχτα όρμηξε στην
ακτή σαν άγριο θεριό.
Σιγά σιγά χαράζει κι ο αέρας επιτέλους αρχίζει να κόβει.
Ξαφνικά ακούγονται απρόσμενες φωνές από τη θάλασσα.
Έρχονται μέσα από τα σκοτάδια του Ακρωτηρίου των Χελιών
1,2 4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,...25