[ 7 ]
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
2044, Σικάγο
«
Κ
υρίες και κύριοι» είπε ο άντρας «ήρθε η ώρα γι’ αυτό που
όλοι περιμένατε. Σε λίγο θα μπω μέσα στον κλωβό Φα-
ραντέι που βλέπετε και θα
εξαφανιστώ
».
Μάλιστα, ώστε ΕΙΝΑΙ άλλος ένας τρελός.
Η Άννα Λόπεζ κούνησε
το κεφάλι της.
Αυτό μου έλειπε τώρα
.
Τα μάτια της διασταυρώθηκαν με δύο άλλων από τα μέλη του
μικρού ακροατηρίου, δημοσιογράφοι όλοι σαν αυτήν. Αναγνώ-
ρισε μερικούς: έναν ρεπόρτερ που κάλυπτε θέματα επιστημο-
νικού και περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος για έναν ευρωπαϊκό
ειδησεογραφικό ψηφιακό σταθμό · την επιστημονική επιμελή-
τρια έκδοσης ενός ηλεκτρονικού περιοδικού με έδρα το Στάμ-
φορντ. Την περασμένη εβδομάδα είχαν λάβει όλοι την ίδια πρό-
σκληση σε κάρτα χρώματος κρεμ με λιγοστές επεξηγηματικές
κουβέντες τυπωμένες πάνω. Τους καλούσε να πάνε σ’ ένα μέρος
ονόματι Γκαλερί Λάρκαμ «για να παρακολουθήσουν την επίδει-
ξη μιας τεχνολογίας που θα άλλαζε τη ζωή για κάθε άντρα,
γυναίκα και παιδί σε τούτο τον βασανισμένο πλανήτη».
Η Άννα Λόπεζ αναστέναξε. Ο κόσμος είχε ανάγκη ένα καλό
νέο.
Η Γκαλερί Λάρκαμ ακουγόταν μια χαρά μέρος. Το όνομα την
έκανε να φανταστεί μια συμπαθητική μικρή γκαλερί όπου θα
τους πρόσφεραν κρασί και νόστιμα μεζεδάκια σε ασημένιους
δίσκους. Αντ’ αυτού, όμως, κάθονταν σε κάτι άβολες πλαστικές
σχολικές καρέκλες, που ήταν τοποθετημένες σε τρεις σειρές
1 3,4,5,6,7,8,9,10,11