[ 15 ]
άγρια γένια του. Εκείνο το απόμακρο βλέμμα χάθηκε επιτέλους
και τα μάτια του καρφώθηκαν στα δικά της. Ξάφνου, στράφη-
κε και κοίταξε το κλουβί γύρω του. «Θεέ μου! Όλο αυτό… όλο
αυτό πρέπει να καταστραφεί!»
«Τι; Η
μηχανή
σου εννοείς;»
Ο Γουολντστάιν κοπάνησε την παλάμη του πάνω στο συρμά-
τινο πλέγμα, που κροτάλισε δυνατά, αντηχώντας απ’ άκρη σ’
άκρη στην αποθήκη. «ΑΥΤΟ! Το ταξίδι στον χρόνο. Θα…θα μας
καταστρέψει!»