[ 11 ]
«Ό
λοι οι απατεώνες στην Ελλάδα είναι στην κυβέρνη
ση» είπε ο χωρικός στον ανταποκριτή του CBS.
Φράση που ακούστηκε ακραία αρχικά, όμως ο χωρικός
την ξεστόμισε με απάθεια, πράγμα που εντυπωσίασε τον ξέ
νο. Ξυπόλυτος, κουρελής, λερός. Πληγές στους αστραγά
λους, ξεραμένα αίματα, μελανιές παντού. Άνθρωπος που
έπαιρνε τη ζωή όπως ερχόταν κι ύστερα κοίταζε να τα βγά
λει πέρα – ή έτσι τουλάχιστον φάνηκε του Αμερικανού, που
είχε μεγαλώσει με αυγά και μπέικον, είχε φοιτήσει σε ακριβά
σχολεία, είδε πολλούς φτωχούς ανθρώπους σε φωτογραφί
ες. Και τώρα έγραφε γι’ αυτούς με συμπάθεια.
Δεν είχε σκοπό να του πάρει συνέντευξη, για άλλον πή
γαινε αυτός, πρόσωπο κύρους, όπως του είχαν πει, με πολι
τικές περγαμηνές και κομματική πειθαρχία, άνθρωπο των
πραγμάτων και των καταστάσεων. Κάτι τον έσπρωξε αίφνης
κι έδωσε εντολή να σταματήσει το αυτοκίνητο. Ο διερμηνέ
ας αναστέναξε. Ο χωρικός στεκόταν απέναντι και τους χά
ζευε. Πράσινο φύλλο πουθενά κι ας μπουμπούκιαζε η άνοι
ξη στον έξω κόσμο. Μύριζε στάχτη και καμένη γη, μέρες
μετά η μυρωδιά δεν έλεγε να φύγει απ’ τα ρουθούνια τους.
Ο ανταποκριτής κοίταξε γύρω τα γυμνά βουνά. Ο διερ
μηνέας φοβήθηκε παγίδα. Οι καιροί πονηροί, ο Αμερικανός
αμέριμνος, δεν πήγαινε ο νους του στο κακό. Πίστευε πως η
