G I L L I A N F L Y N N
12
βλέπουν · τσούρμο γυναίκες, δεν παλεύεται.) Τρίτη
επιλογή είναι γυναίκα μόνη, που έχει εκείνο το ανοι-
χτόκαρδο ύφος. Ξέρετε τον τύπο: αυτή που τη στα-
ματάς στον δρόμο για να τη ρωτήσεις μια διεύθυνση
ή πόσο έχει ο μήνας σήμερα· απ’ αυτή ζητάμε λεφτά.
Επίσης, από νεαρούς με μούσι ή κιθάρα. Μη σταμα-
τήσεις ποτέ άντρα με κοστούμι, εδώ ισχύει το κλισέ:
είναι όλοι μαλάκες. Να αποφεύγεις επίσης τους
άντρες με δαχτυλίδι στον αντίχειρα. Δεν ξέρω τι
παίζει, αλλά άντρες με δαχτυλίδι στον αντίχειρα
ποτέ δεν δίνουν ελεημοσύνη.
Αυτούς που επιλέγαμε δεν τους αποκαλούσαμε
στόχους ή λεία ή θύματα. Τους λέγαμε όλους Τόνι,
γιατί ο μπαμπάς μου, που τον έλεγαν Τόνι, ποτέ δεν
έλεγε όχι σε κανέναν. (Αν και υποθέτω ότι είπε
τουλάχιστον μία φορά όχι στη μαμά μου, όταν του
ζήτησε να μείνει.)
Μόλις σταματήσεις έναν Τόνι, έχεις καταλάβει
μέσα σε δύο δευτερόλεπτα με ποιον τρόπο θα ζη-
τιανέψεις. Μερικοί θέλουν να τελειώνουν στα γρή-
γορα, σαν να πρόκειται για ληστεία. Οπότε, τους
λες με μιαν ανάσα: «Δεν-έχουμε-να-φάμε-δώστε-
μια-μικρή-βοήθεια-σας-παρακαλώ». Άλλοι θέλουν
