Page 8 - ΥΠΟΘΕΣΗ ΡΟΖΙ

Y Π Ο Θ Ε Σ Η Ρ Ο Ζ Ι
17
μου και να προετοιμάσω τη διάλεξη για το σύνδρομο Άσπεργκερ,
χωρίς να θυσιάσω το φαγητό μου, χάρη στο Wi-Fi στο καφέ της
ιατρικής βιβλιοθήκης. Δεν είχα πρότερη γνώση των διαταραχών
του φάσματος του αυτισμού, καθώς ήταν εκτός του τομέα εξει-
δίκευσής μου. Το θέμα ήταν συναρπαστικό. Μου φάνηκε πρέπον
να εστιάσω σε μια γενετική προσέγγιση του συνδρόμου, με την
οποία το κοινό μου μπορεί να μην ήταν εξοικειωμένο. Οι περισ-
σότερες ασθένειες έχουν κάποια βάση στο DNA μας, αν και σε
πολλές περιπτώσεις δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμη. Η έρευνα
που κάνω εστιάζει στη γενετική προδιάθεση για κίρρωση του
ήπατος. Περνάω μεγάλο μέρος του χρόνου μου στη δουλειά με-
θώντας ποντίκια.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου Άσπεργκερ περιγράφονταν,
φυσικά, σε βιβλία και ερευνητικές εργασίες, κι έτσι έβγαλα προ-
σωρινά το συμπέρασμα ότι τα περισσότερα ήταν απλώς παρεκ-
κλίσεις της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου που είχαν
λανθασμένα ιατρικοποιηθεί επειδή δεν ταίριαζαν με τις κοινωνι-
κές νόρμες –τις κατασκευασμένες κοινωνικές νόρμες– που αντανα-
κλούσαν τις πιο κοινές ανθρώπινες συμπεριφορές και όχι όλες.
Η διάλεξη θα διεξαγόταν στις 7:00 μ.μ. σε ένα σχολείο που
βρισκόταν σε κάποιο προάστιο κοντά στο κέντρο της πόλης. Υπο-
λόγισα ότι θα χρειαζόμουν δώδεκα λεπτά για να φτάσω με το
ποδήλατο και άλλα τρία για να ανοίξω τον υπολογιστή μου και να
τον συνδέσω με τον προτζέκτορα.
Έφτασα στην ώρα μου, στις 6:57 μ.μ. Είκοσι επτά λεπτά πριν,
η Εύα, η καθαρίστρια με την κοντή φούστα, είχε έρθει στο δια-
μέρισμά μου. Περίπου είκοσι πέντε άνθρωποι τριγυρνούσαν στην
αίθουσα, αλλά αμέσως αναγνώρισα την Τζούλι, την υπεύθυνη
συντονισμού, από την περιγραφή του Τζιν: «Ξανθιά, με μεγάλα