για Πασοκάκια που πανηγύριζαν για χθες. Δεν ήταν λίγο
πράμα, 48% ο αντρέας, μύριζε αλλιώτικα ο αέρας σήμερα.
ο Στράτος ήταν παιδί του αντρέα, με την αφίσα του με-
γάλωσε, να χαιρετάει ο αρχηγός με το ζιβάγκο, να υπόσχε-
ται νίκη με το βλέμμα. Η κορίνα, η αδελφή του –μισοριξιά
τη φώναζε στα κρυφά–, είχε κατουρήσει το παπούτσι του
αρχηγού στην προεκλογική συγκέντρωση.
εκείνη τη μέρα της κεντρικής ομιλίας, η μικρή φορούσε το
βρακάκι με τις τουλίπες. την έσφιγγε το λάστιχο, αλλά δεν
τόλμησε να παραπονεθεί. Έφταιγε η μαμά, που επέμενε να
πιει το γάλα της πριν ξεκινήσουν. Όλοι είχαν στενοχωρηθεί
που τελικά δεν ανέβηκε με τον θείο αντρέα στην εξέδρα, αλ-
λά της ήρθε κατούρημα και δεν ήταν κανείς εκεί να το πει,
κανείς που να τον ξέρει δηλαδή, η μαμά κι ο μπαμπάς στέ-
κονταν μακριά και την κοιτούσαν με κρυφό καμάρι.
κρατήθηκε, κρατήθηκε όσο μπορούσε, αλλά, όταν δε θέ-
λεις,πάντα σου έρχονται. Στο τέλος δεν άντεξε,άνοιξε τα πό-
δια και κατούρησε όρθια, πάνω στο καινούριο βρακί, μπορεί
και να μην το καταλάβαιναν, σιγά μην το καταλάβαιναν έτσι
που ήταν απασχολημένοι κι έτρεχαν πάνω κάτω, όμως πι-
τσιλίστηκε το παπούτσι του θείου αντρέα,
γούρι
, φώναξε μία
δεσποινίς και την τράβηξε μακριά, να αποφύγουν τα χειρό-
τερα.Η μαμά έγινε κατακόκκινη που έπρεπε να φύγουν πριν
αρχίσει η γιορτή. Δεν είχε προνοήσει να κουβαλήσει δεύτε-
ρο βρακί στην τσάντα της και ο μπαμπάς ούτε που συζη-
τούσε ν’ αφήσει την κεντρική ομιλία για ένα κατούρημα.
14
ΣοΦια νικοΛαΪΔου
1,2,3,4,5 7,8,9,10,11,12,13,14