Το πιο μακρύ ταξίδι - page 4

10
Μ Α Ι Ρ Η Μ Α Γ Ο Υ Λ Α
και δυο γαλάζια μάτια που φώτιζαν το σταρένιο του πρό-
σωπο, λίγο πριν τα μέσα της πέμπτης δεκαετίας της ζωής
του, εξακολουθούσε να γοητεύει τις γυναίκες. Ίσως επει-
δή ο ίδιος αρνιόταν πεισματικά να πάρει απόφαση και να
διαβεί το κατώφλι των γηρατειών. Αυτή η συναρπαστική
επιφάνεια σε συνδυασμό με τη μόρφωση και την οικονο-
μική ευρωστία τον έκαναν, εκείνους τους δύσκολους και-
ρούς, να ξεχωρίζει και να προκαλεί ζηλόφθονες αντιδρά-
σεις στη μικρή τοπική κοινωνία.
Ο αμούστακος νεαρός, που από τον καθαρό αέρα του
χωριού του είχε βρεθεί στηνΠλάκα να δουλεύει παραγιός
στον καφενέ του Θανάση, μέσα στην πυκνή ομίχλη των
τσιγάρων, αναγνώρισε τον εκλεκτό πελάτη και σκίστηκε
να τον εξυπηρετήσει.
«Καλημέρα. Τι να σας φέρω, κύριε Ανδρέα;»
«Έναν βαρύ και σκέτο» είπε μόνο, κι ύστερα έριξε μια
βιαστική ματιά στην εφημερίδα και στους τίτλους με τα
μεγάλα κεφαλαία γράμματα, γυρίζοντας το φύλλο ζωηρά.
Στη στήλη
ΑΝΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ
διάβασε:
Eις την πλατείαν Φιλομούσων της Πλάκας όπου ευρί-
σκεται η προτομή του Αθηναιολάτρου Καμπούρογλου
ήναψαν χθες το βράδυ όπως και προ τριακονταετίας
8
παλαιά φανάρια αεριόφωτος. Οι φανοί ετοποθετήθησαν
εκεί κατόπιν πρωτοβουλίας του δημάρχου κυρίου Νικο-
λόπουλου που επιθυμεί να αποκτήση το τοπικόν της
χρώμα η Παλιά Αθήνα. Τα φανάρια ήναψαν φανοκόροι,
ενώ η μουσική του Δήμου επαιάνιζε την «Αμυγδαλιά»
του Δροσίνη και άλλα παλαιά αθηναϊκά τραγούδια. Οι
παριστάμενοι γέροντες κατασυγκεκινημένοι παρηκολού-
1,2,3 5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,...16
Powered by FlippingBook