1
Σ
τεκόταν ακίνητη πολλή ώρα και κοιτούσε τα οστά σαν να μην
ήταν δυνατό να βρίσκονται εκεί. Όπως άλλωστε και η ίδια.
Στην αρχή σκέφτηκε ότι θα ήταν άλλο ένα πρόβατο που είχε
πνιγεί στη λίμνη. Όταν πλησίασε όμως, είδε ένα κρανίο μισο
θαμμένο στον πυθμένα και το σχήμα ενός ανθρώπινου σκελετού.
Κάτω από τα πλευρά που ξεπρόβαλλαν από την άμμο, φαινόταν
το περίγραμμα της λεκάνης και των μηριαίων οστών. Ο σκελε
τός ήταν γυρισμένος στο αριστερό του πλευρό, έτσι που εκείνη
έβλεπε το δεξί τμήμα του κρανίου, τις άδειες κόγχες των ματιών
και τρία δόντια στην άνω γνάθο. Ένα από αυτά είχε ένα μεγά
λο ασημένιο σφράγισμα. Στο ίδιο το κρανίο υπήρχε μια μεγάλη
τρύπα, στο μέγεθος σπιρτόκουτου περίπου, η οποία, σκέφτηκε
αμέσως, θα μπορούσε να έχει προκληθεί από σφυρί. Έσκυψε
και κοίταξε το κρανίο. Ελαφρώς διστακτικά, εξερεύνησε την
τρύπα με το δάχτυλό της. Το κρανίο ήταν γεμάτο άμμο.
Απ’ το μυαλό της πέρασε ξανά η σκέψη του σφυριού και
αναρίγησε στην ιδέα κάποιου που δέχεται χτύπημα στο κεφά
λι με ένα τέτοιο εργαλείο. Όμως η τρύπα ήταν πολύ μεγάλη για
να έχει προκληθεί από σφυρί. Αποφάσισε να μην ξαναγγίξει τον
σκελετό. Έβγαλε το κινητό της και κάλεσε την Άμεση Δράση.
Αναρωτήθηκε τι θα έλεγε. Από μια άποψη, όλο αυτό ήταν
τελείως εξωπραγματικό. Ένας σκελετός στη λίμνη, τόσο μακριά
από την ακτή, θαμμένος στον αμμουδερό πυθμένα της... Επι
