Μ ι α σ τ ι γμή της ι σ τορ ί ας
φωτ ί ζ ε ι
ΕΝΑ πρόσωπΟ...
Ο
ΟυίλιαμΣαίξπηρ
ήτανΆγγλος ποιητής και θεα
τρικός συγγραφέας. Θεωρείται ο σημαντικότερος
συγγραφέας που έγραψε στην αγγλική γλώσσα
και ένας από τους σημαντικότερους δραματουρ
γούς παγκοσμίως.
Πώς ήταν όμως ως παιδί; Έκανε αταξίες ο μικρός
Ουίλιαμ; Ποιο ήταν το αγαπημένο του παιχνίδι;
Τουφώναζε η μαμά του όταν αργούσε να γυρίσει
σπίτι; Δυστυχώς δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα
για όλα αυτά…Δεν ξέρουμε καν πώς γραφόταν
το όνομά του, αλλά ούτε κι εκείνος ήταν σίγου
ρος, γιατί κάθε φορά το έγραφε αλλιώς! Γνωρί
ζουμε μόνο πως γεννήθηκε στην Αγγλία, σε μια
πόλη που απείχε από το Λονδίνο τέσσερις μέρες
με τα πόδια και δύο μέρες με το άλογο, σ’ έναν
κόσμο γεμάτο αρρώστιες και απώλειες. Πως ήταν
όμορφος, ευχάριστος στην παρέα, ετοιμόλογος
και πνευματώδης, πως ομπαμπάς του, που έφτια
χνε γάντια, δεν ήξερε να γράφει ούτε να διαβάζει.
Από τα έργα του μπορούμε να καταλάβουμε πως
ήταν ρομαντικός, αστείος, τρυφερός, αλλά και
σκοτεινός, μελαγχολικός, νευρικός. Μερικοί
ερευνητές αναρωτιούνται πώς μπορεί ένας περιο
ρισμένης μόρφωσης κωμικός ηθοποιός, όπως
ήταν ο Σαίξπηρ, να γνώριζε τόσα πράγματα για
θέματα νομικά, ιατρικά, για τις επιστήμες, την αρ
χαιότητα, για τον κόσμο. Κι όμως, αν και ξεκίνησε
με περιορισμένα μέσα, κατάφερε να διαπρέψει.
Ήταν πάντα περήφανος για την καταγωγή του,
αφού η ύπαιθρος των παιδικών του χρόνων
υπάρχει σε όλα του τα έργα. Παρόλο που δεν
είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, κατάφερε να δη
μιουργήσει ένα πλούσιο και διαχρονικό έργο,
άλλες φορές εύθυμο, ανάλαφρο και διασκεδα
στικό κι άλλες συγκλονιστικό, σπαρακτικό και
μεγαλοφυές, εμπνευσμένο πάντα από το πάθος
και την αγάπη του για τον άνθρωπο, το θέατρο
και τη γραφή.
➽
Αν θέλεις να γνωρίσεις τον μεγάλο συγγρα
φέα, διάβασε το βιβλίο
Ο πρώτος μου Σαίξπηρ:
Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας
, στο οποίο η Αγγε
λικήΔαρλάσηδιασκευάζει ένααπό ταπιο γνωστά
έργα του μεγάλου συγγραφέα.
➽
Φέτος, που γιορτάζουμε τα 400 χρόνια από
τον θάνατό του, είναι ευκαι
ρία να γνωρίσεις τα έργα
τουμέσααπόπλήθος θεα
τρικές παραστάσεις που
ανεβαίνουν. Γκούγκλαρέ
το και δε θα ξέρεις ποια
να πρωτοδιαλέξεις!
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Απρίλιος 1564
3 Μαΐου 1616
Είναι κάτι που με απασχολεί…
Aνδρέας
Τίποτα δε με απασχολεί. Τα έχω λυμένα όλα.
Λέμε τώρα. Τα μαγκάκια τα έχουν λυμένα
όλα. Κι εγώ είμαι μαγκάκι. Το είπα και στον
ψυχολόγο που μου κουβάλησαν στο σχολείο.
Βρε, ουστ, που θα σου πω τι με απασχολεί!
Ό,τι θέλω με απασχολεί. Κουβέντα θ’ ανοί-
ξουμε; Τι θέλεις τώρα δηλαδή; Να βάλω τα
κλάματα; Ε, όχι, δε θα σου κάνω τη χάρη.
Άντε παράτα με, λοιπόν, κι εσύ και όλοι σας.
Τι εννοείς ότι πρέπει να ψάξω να βρω τον
εαυτό μου; Ξέρω πολύ καλά πού είναι ο
εαυτός μου. Τον έχω κλειδωμένο σ’ ένα θω-
ρακισμένο μπαούλο. Αυτό μας έλειπε, να
βγει και ν’ αρχίσει να με κυνηγάει.
Πέτρος
Είναι κάτι που με απασχολεί, αλλά δεν έχει να κάνει μ’ εμένα. Και τότε τι με
νοιάζει, θα μου πείτε. Ε, πώς, με νοιάζει και με παρανοιάζει. Τι με περάσα-
τε; Για κανέναν που κοιτάει μόνο την πάρτη του; Αν ήταν έτσι, θα ήμασταν
ζούγκλα. Αλλά δεν είμαστε, είμαστε; Πείτε όχι, σας παρακαλώ, πείτε όχι! Δε
θέλω να ζω σε μια ζούγκλα. Ούτε κι εσείς, είμαι σίγουρος. Μπορούμε λοιπόν να
υπολογίζουμε ο ένας στη βοήθεια του άλλου;
Αυτό. Αυτό είναι που με απασχολεί.
Το
Human Net
αφηγείται μια
ιστορία σαν αυ
τές που συμβαί
νουν συχνά
στο σχολείο.
Γιατί συχνά
στο σχολείο
υπάρχουν
παιδιά που
κάνουν δύ
σκολη τη ζωή των
άλλων. Στους ήρωες του βιβλίου
ίσως αναγνωρίσεις κάποιον συμμα
θητή σου ή κάποιον φίλο σου ή
ακόμα κι εσένα τον ίδιο. Διάβασε
λοιπόν τι σκαρφίστηκε ο Πέτρος για
να κάνει πιο εύκολη τη ζωή όλων
και… κλέψε ιδέες! Αν πάλι πι
στεύεις ότι εσένα δε σε αφο
ρούν όλα αυτά, ε, τότε αυ
τός είναι ένας παραπάνω
λόγος για να γνωρίσεις το
Human Net
. Το γιατί θα σου
το εξηγήσει πάλι ο Πέτρος.
Διάβασε το βιβλίο
της
Κατερίνας Ζωντανού
Human net
εικονογράφηση: Γ
ιώργος
Δ
ημητρίου
«Τι σε απασχολεί;»
ρώτησε η στήλη τρεις ήρωες του
Human Net
για να τους γνω-
ρίσει καλύτερα. Δείτε τι μας απάντησαν:
Δεν είναι «κάτι»
που με απασχολεί. Είναι
πολλά που με απασχολούν, αλλά εγώ
όλα τα λέω «κάτι». Ή «τίποτα».
«Τι έχεις;» «Κάτι».
«Τι έχεις;» «Τίποτα».
«Δε θέλεις να μιλήσεις;»
Αν θέλω λέει…
Τι με εμποδίζει, δεν ξέρω. Ίσως ο εαυτός
μου. Ξέρω, δε σας είπα ποιος είμαι. Δεν
ξέχασα να συστηθώ, το απέφυγα.
Γιατί; Μαντέψτε.
