Τα παιδιά του Κάιν

Εκ των υστέρων Ιούλιος 2009 Ειναι η τριτη φορα που βλεπει το ίδιο όνειρο: τη μεγάλη γαλάζια σακούλα να πέφτει σε αργή κίνηση. Τόσο αργή που σου επιτρέπει να δεις και τις πιο εξοργιστικές λεπτομέρειες. Πράγματα που σε φυσικό χρόνο θα ήταν αδύνατον να τα προ­ σέξεις έχουν καταγραφεί με βασανιστική διαύγεια. Βλέπει, για παράδειγμα, τα μαύρα γράμματα και τον κίτρινο φιόγκο και τις τρελές, σπειροειδείς τροχιές που διαγράφουν, καθώς η σα­ κούλα κατρακυλάει, χτυπάει σε κάποια εξοχή των βράχων και περιστρέφεται για να χτυπήσει πάλι λίγο παρακάτω. Έπειτα βλέπει τη σακούλα να σκίζεται και να ξεχύνεται από μέσα της ό,τι περίσσεψε από μια αμήχανη εκδρομή με τραγική κατάλη­ ξη – τα σκουπίδια, ένα αλλόκοτο ημερολόγιο της σύντομης παραμονής τους: αποφάγια, μια σχεδόν συμπαγής, λασπερή μάζα με αστράκια από αλουμινόχαρτο, σερπαντίνες από μονο­ κόμματη φλούδα πορτοκαλιού, δυο κονσέρβες με ανοιχτόχρω­ μες ετικέτες, δίχρωμα και μονόχρωμα αποτσίγαρα, φίλτρα, δυο απ’ αυτά με τον πρωινό καφέ υγρό ακόμα, και γύρω να στροβιλίζονται χαρτιά, λευκά και ροζ χαρτιά τουαλέτας, ένας εμετικός χαρτοπόλεμος...