Τα παιδιά του Κάιν

14 ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ γαλάζιο, μπροστά στα μάτια των πέντε, ανήμπορων ν’ αντιδράσουν, φίλων του… Δεν του άρεσε του Καρατζαφέρη. Το «τραγική κατάληξη…» έχει άλλη γοητεία όσο να ’ναι. Παραδόξως, κανείς δεν δυ­ σφορεί που εννιά στα δέκα κομμάτια της κωλοφυλλάδας αρχίζουν μ’ αυτές ακριβώς τις λέξεις. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να τον πάρει τηλέφω­ νο. Του εξήγησε τι ακριβώς είχε συμβεί και φρόντισε να του τονίσει πως ήταν αυτόπτης μάρτυρας – σχεδόν. Του είπε πως είχε φωτογραφίες και θα μπορούσε να πάρει δηλώσεις των φίλων του. Του είπε διάφορα. Τη λέξη «αποκλειστικό» δεν την είπε. Ποτέ δεν του άρεσε αυτή η λέξη. Δεν είπε «απο­ κλειστικό», αλλά είπε όλα όσα θα τον έκαναν να σκεφτεί ακριβώς αυτό. Ο Καρατζαφέρης το «αποκλειστικό» το σεβό­ ταν όσο τίποτ’ άλλο. «Ήμουν μπροστά, καταλαβαίνεις;» του ξαναείπε κλείνο­ ντας. «Εντάξει, στείλ’ το και θα δω τι θα το κάνω» ήταν η τρα­ γική κατάληξη. Ήξερε πολύ καλά τι θα το έκανε. Ο Καρατζαφέρης το καλ­ λιτεχνικό το έβλεπε με μισό μάτι. Αν ήταν στο χέρι του θα το καταργούσε το τμήμα. «Ένας συντάκτης για το υπουρ­ γείο Πολιτισμού φτάνει και περισσεύει! Όλα τα υπόλοιπα μονοστηλάκια απ’ τα δελτία τύπου!» Αυτό ήταν το πιστεύω του για τους «χαραμοφάηδες» του καλλιτεχνικού, κι άντε, δώσ’ του εσύ μετά τριακόσιες λέξεις για τα εκατομμύρια που