ΕΝΑ ΤΡΕΝΟ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕΣ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ
43
έγλειφαν τις πληγές τους ώσπου να γιάνουν ή θα κούτσαιναν για πάντα. Αμέσως
μετά πάνω από τα νεκρά κορμιά των αντιπάλων ή και των πρώην συντρόφων τους
οι επιζήσαντες έστηναν ένα μοναδικό τσιμπούσι, κατατρώγοντας με βουλιμία τις
νεκρές σάρκες πριν αυτές αρχίσουν να σαπίζουν.
Τα σκυλιά της Κωνσταντινούπολης ήταν από μόνα τους μια ολόκληρη σελίδα
ιστορίας, ένα ακόμη από τα αξιοθέατά της που θα αποτυπωνόταν σε αφηγήσεις,
ταξιδιωτικά κείμενα, γκραβούρες, ακόμη και αναμνηστικά επιστολικά δελτάρια.
Τα σκυλιά της Κωνσταντινούπολης ναι, έγραφαν ιστορία, τα παιδιά της όχι. Στο
πέρασμα των χρόνων οι μεγάλοι δεν είχαν αφήσει γι’ αυτά ούτε μια τόση δα θέση
στις σελίδες της ιστορίας.
«Η Κωνσταντινούπολη είναι ένας απέραντος σκυλότοπος!» αναφωνούσαν ή
έγραφαν σε επιστολές οι επισκέπτες της όταν αντίκριζαν το θέαμα των χιλιάδων
σκυλιών να περιφέρονται στους δρόμους, αναφερόμενοι στο δεύτερο μεγαλύτερο
σε αριθμό στοιχείο ζωής μετά τους ανθρώπους της. Και δεν είχαν άδικο.
Η ιστορία με τα σκυλιά της Κωνσταντινούπολης είχε αρχίσει αιώνες πριν,
από τα χρόνια του Μωάμεθ του Πορθητή ακόμη, που καθώς πορευόταν στις
πολύχρονες εκστρατείες του έσερνε πίσω του εκατοντάδες πόρνες, εμπόρους,
σκυλευτές πτωμάτων αλλά και μια ολόκληρη στρατιά σκυλιών που ακολουθώ-
ντας τον βρόμικο εκείνον συρφετό καθάριζαν ό,τι άφηνε στο διάβα του το σουλ-
τανικό ασκέρι. Οι χρονικογράφοι σημειώνουν πως, όταν στις
29
Μαΐου του
1453
ο μωαμεθανικός στρατός κυρίεψε την Κωνσταντινούπολη, τα αλαλάζοντα στίφη
των στρατιωτών ακολούθησαν εκατοντάδες αγριόσκυλα, «άτινα συνεισήλασαν
μετ’ αυτού εν θριάμβω εις την αλούσαν πόλιν διά του ρήγματος της πύλης του
Αγίου Ρωμανού», στήνοντας ένα πραγματικό τσιμπούσι με ανθρώπινες σάρκες
και αίμα.
Στη συνέχεια τα σκυλιά πραγματοποίησαν τη δική τους... κατοχή στην πόλη.
Μια κατοχή η οποία είχε επιβληθεί «υπό τυχοδιωκτών πανελευθέρων, άνευ περι-
δεραίου, άνευ ονόματος, άνευ έργου, οικίας και νόμων».
Σύμφωνα με το Κοράνι τα σκυλιά ήταν ζώα ακάθαρτα. Οι Τούρκοι από φόβο
μην τυχόν και μολυνθούν τα σπίτια τους δεν είχαν ποτέ επιτρέψει την είσοδό τους
σ’ αυτά. Αλλά τα σκυλιά της Κωνσταντινούπολης ό,τι έκαναν το έκαναν στους
δρόμους χωρίς να τα ενοχλεί κανένας. Ακόμη και σε περιπτώσεις που άμαξες και
αμαξάδες βρίσκονταν αντιμέτωποι με κάποιο κοπάδι, παραμέριζαν για να περά-
σουν και δεν τα ενοχλούσαν καθώς κοιμούνταν, ξάπλωναν ή... ερωτεύονταν στη
μέση των δρόμων. Με το θέαμα να είναι απείρως... εξωτικό για τους περιηγητές
και οι περιγραφές τους... σπαραξικάρδιες: