ΕΝΑ ΤΡΕΝΟ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕΣ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ
51
«
Ο Θ
εός να σ’ έχει καλά
!
»
Ο δρόμος από τα ανάκτορα του Γιλδίζ, στην περιοχή του Μπεσίκτας, με κατεύ-
θυνση τη θάλασσα ήταν κατηφορικός. Η σιωπηλή πομπή με επικεφαλής την άμαξα
του έκπτωτου σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ ξεκίνησε από την κυρίως είσοδο πριν από
τα μεσάνυχτα, έπιασε το δρόμο Διβάν-γιαλός κατά μήκος της όχθης δίπλα στον
Βόσπορο, πέρασε από τα ανάκτορα του Τσιραγκάν μέσα σε ξέφρενο καλπασμό,
άφησε στ’ αριστερά τα ανάκτορα του Ντολμά Μπαχτσέ κι έφτασε στη γέφυρα του
Γαλατά από τη μεριά της «ασιατικής» πόλης σε λιγότερο από δύο ώρες. Πριν το
σκοτάδι καταπιεί το σουλτανικό παλάτι, ο Χαμίτ γύρισε κι έριξε μια τελευταία
ματιά από το πίσω παραθυράκι της άμαξας.
«Αντίο Γιλδίζ» ψιθύρισε. «Έχε γεια, αγαπημένο άστρο της ζωής μου!» Ύστερα
γύρισε πάλι μπροστά, σκεπάστηκε με την μπέρτα του κι αφέθηκε στους δυσοίω-
νους συλλογισμούς του.
Η διαδρομή ήταν χωρίς δυσκολίες και εμπόδια. Λάσπες και βρόχινα νερά είχαν
παρασυρθεί στη θάλασσα, ο δρόμος έδειχνε καθαρός και οι άμαξες και τα άλογα
δεν είχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα.
Στην είσοδο της γέφυρας, μπροστά στη θάλασσα η πομπή σταμάτησε κι
ένας αξιωματικός άνοιξε την πόρτα της πρώτης άμαξας σηκώνοντας ψηλά τη
λάμπα θυέλλης που κρατούσε στο χέρι του. Το πρόσωπο του Χαμίτ φωτίστηκε.
Χάρτης του σιδηροδρομικού
σταθμού Σιρκετζή.