Page 7 - ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ (ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)

TO KAΠΛANI THΣ BITPINAΣ | 27
Παράξενος που είναι ο παππούς μας! Δε μοιάζει
με τους παππούδες των άλλων παιδιών. Ψηλός ψη­
λός, περπατάει κρατώντας ένα καλάμι αντί μπα­
στούνι, χωρίς να καμπουριάζει καθόλου τη ράχη
του. Όλοι στο νησί τον λένε «Ο ΣΟΦΟΣ».
Ξέρει όλο τον Όμηρο απέξω. Ποτέ δε μας λέει
παραμύθια για δράκους και βασιλιάδες, παρά μύ­
θους για τους αρχαίους θεούς και θρύλους για τους
ήρωες. Καμιά φορά πιστεύω πως ο παππούς είναι
αρχαίος Έλληνας, δεν τολμώ όμως ούτε στη Μυρτώ
να το πω, γιατί θα μου απαντήσει: «Σαχλαμάρες».
— Λοιπόν, τι θα κάνετε τώρα; ρώτησε ο παππούς,
αφού τελειώσαμε με τα καρύδια.
Εμείς δεν είπαμε τίποτα, γιατί, αν του λέγαμε πως
θέλαμε να παίξουμε μαζί του τόμπολα, εκείνος θα
μας απαντούσε: «Να σας πω καλύτερα έναν μύθο.
Τόμπολα παίζετε και με τη Σταματίνα».
— Λοιπόν, θα σας πω έναν μύθο, είπε ο παππούς
κι άρχισε την ιστορία του Δαίδαλου και του Ίκαρου.
«…Ο Ίκαρος, με τα φτερά που του έφτιαξε ο πα­
τέρας του ο Δαίδαλος, άρχισε να πετά σαν πουλί.
Μα πέταξε τόσο ψηλά, σχεδόν κοντά στον ήλιο, κι
έλιωσε το κερί που μ’ αυτό ήτανε κολλημένα τα φτε­
ρά του. Έτσι έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Γι’
αυτό το πέλαγος, όπου έπεσε, λέγεται Ικάριον…»
Μέσα στο Ικάριον πέλαγος είναι το νησί μας. Τι