Basic HTML Version
20
A S A L A R S S O N
νέψει το πρωινό σου, γιατί αυτό που θα αντικρίσεις είναι ένα
κι ένα για να σου κόψει την όρεξη. Πάμε μέσα;»
«Θέλετε να σας περιμένουμε;»
Ο Φρεντ Ούλσον χτύπησε τα πόδια του στο χιονισμένο έδα-
φος. Το βλέμμα του πήγαινε μια στον Σβεν-Έρικ μια στην Άν-
να-Μαρία και τανάπαλιν. Ο Σβεν-Έρικ θα αντικαθιστούσε την
Άννα-Μαρία, οπότε εκείνος ήταν ο αρχηγός τώρα, και τυπικά.
Από τη στιγμή όμως που βρισκόταν κι εκείνη εδώ, δεν ήταν
τόσο εύκολο να ξέρεις ποιος αποφασίζει.
Η Άννα-Μαρία κράτησε το στόμα της κλειστό και κάρφωσε
το βλέμμα της στον Σβεν-Έρικ. Δεν ήταν εκεί για υπηρεσια-
κούς λόγους, απλώς σαν προσκεκλημένη.
«Καλά θα ήταν να μένατε εδώ» έκανε ο Σβεν-Έρικ «για
να μην μπει μέσα κάποιος αναρμόδιος πριν έρθουν να παρα-
λάβουν τον νεκρό. Εξάλλου, αν κρυώνετε πολύ, μπορείτε να
μπείτε και να σταθείτε πίσω από την πόρτα».
«Όχι, διάβολε, θα περιμένουμε απέξω, απλώς ήθελα να ξέ-
ρω» διαβεβαίωσε ο Φρεντ Ούλσον.
«Βέβαια» είπε χαμογελώντας με τα μελανιασμένα από το
κρύο χείλη του κι ο Τόμι Ραντακίρε. «Άντρες είμαστε. Κι οι
άντρες δεν κρυώνουν».
Ο Σβεν-Έρικ ακολούθησε την Άννα-Μαρία κι έκλεισε τη
βαριά πόρτα της εκκλησίας πίσω του. Διέσχισαν το βεστιά-
ριο στο οποίο επικρατούσε μισοσκόταδο. Ατέλειωτες σειρές
άδειες κρεμάστρες άφησαν ένα κροτάλισμα, σχεδόν σαν άηχο
κουδούνισμα, από το ρεύμα που δημιουργούνταν κάθε φορά
που ο παγωμένος αέρας απέξω συναντιόταν με τον ζεστό μέσα
στην εκκλησία. Δύο περιστρεφόμενες πόρτες οδηγούσαν στην
κύρια αίθουσα. Ο Σβεν-Έρικ χαμήλωσε ασυνείδητα τη φωνή
του μόλις βρέθηκαν μέσα.
«Η αδερφή του Βίκτορ Στράντγκορντ ήταν που τηλεφώνησε
στην αστυνομία στις τρεις. Τον βρήκε νεκρό και τηλεφώνησε
από το γραφείο της ενορίας».