Basic HTML Version
19
Η Λ Ι Α Κ Η Κ Α Τ Α Ι Γ Ι Δ Α
πρέπει ήδη να είχαν φύγει. Πήρε το μονοπάτι για την εκκλησία
στον λόφο Σάντστεν. Η πάχνη κάλυπτε τις σημύδες σαν λεπτή
μαρέγκα και στην κορφή του λόφου δέσποζε η εντυπωσια-
κή εκκλησία των κρυστάλλων με φόντο τον σκοτεινό ουρανό,
στεφανωμένη από αστέρια και πλανήτες. Σαν ένα πελώριο,
αυτόφωτο κομμάτι πάγου στεκόταν εκεί και ανταγωνιζόταν σε
λαμπρότητα το Βόρειο Σέλας.
Διαβολεμένα φιγουρατζίδικο κτίριο, σκέφτηκε καθώς ανέβαι-
νε τον λόφο. Αυτή η ενορία έχει χεστεί στο χρήμα και έπρεπε
να διαθέσει και λίγα ψιλά στην οργάνωση «Σώστε τα παιδιά».
Αλλά είναι βέβαια καλύτερα να τραγουδάς το Ευαγγέλιο σε μια
συναρπαστική εκκλησία από το να σκάβεις πηγάδια στην Αφρική.
Eίδε σε απόσταση τον συνάδελφό της Σβεν-Έρικ Στόλνακε,
τον αστυφύλακα Τόμι Ραντακίρε και τον επιθεωρητή Φρεντ
Ούλσον έξω από την πόρτα της εκκλησίας. Ο Σβεν-Έρικ, ξε-
σκούφωτος όπως πάντα, στεκόταν ακίνητος με την πλάτη τε-
ντωμένη και με τα χέρια χωμένα στις ζεστές τσέπες του που-
πουλένιου μπουφάν. Οι δύο νεότεροι άντρες πηγαινοέρχονταν
γύρω του ξαναμμένοι σαν παιχνιδιάρικα κουτάβια. Δεν μπο-
ρούσε να ακούσει τι λέγανε, έβλεπε όμως ανυπόμονα λόγια να
ξεπηδούν από το στόμα του Ραντακίρε και του Ούλσον σαν
άσπρες τούφες καπνού. Τα κουτάβια, μόλις την είδαν, την κα-
λωσόρισαν με χαρούμενα γαβγίσματα.
«Γεια σου» γάβγισε ο Τόμι Ραντακίρε «πώς πάει;»
«Μια χαρά πάει» του απάντησε κι εκείνη εγκάρδια.
«Έτσι όπως έγινες, η κοιλιά σου εμφανίζεται ένα τέταρτο
πριν από σένα» είπε ο Φρεντ Ούλσον.
Η Άννα-Μαρία γέλασε.
Κοίταξε προς τον Σβεν-Έρικ και είδε τη σοβαρότητα στο
βλέμμα του. Είχαν αρχίσει να σχηματίζονται κρυσταλλάκια
πάγου στο μεγάλο μουστάκι του, που ήταν σαν μουστάκι θα-
λάσσιου ίππου.
«Σ’ ευχαριστώ που ήρθες» της είπε. «Ελπίζω να έχεις χω-