Basic HTML Version
Ο Ε Ρ Α Σ Τ Η Σ Τ Η Σ Λ Α Ι Δ Η Σ Τ Σ Α Τ Ε Ρ Λ Ι
7
λαβωθεί τόσο πολύ, κάτι µέσα του είχε χαθεί, κάποια από τα
συναισθήµατά του αφανίστηκαν, ένα κενό άψυχο.
Η Κόνστανς, η γυναίκα του, ήταν ένα κορίτσι ροδαλό που
’µοιαζε επαρχιωτοπούλα µε ανοιχτά καστανά µαλλιά και εύρω
στο κορµί, µε κινήσεις αργές, γεµάτες αξόδευτη ενέργεια.
Είχε µεγάλα, απορηµένα γαλάζια µάτια και γλυκιά, ήπια φωνή.
Φαινόταν να ’χει έρθει κατευθείαν από το χωριό της.
Η αλήθεια όµως ήταν ολότελα διαφορετική. Ο πατέρας
της, µέλος της Βασιλικής Ακαδηµίας, ήταν ο πάλαι ποτέ
περίφηµος σερ Μάλκολµ Ριντ της παλιάς φρουράς. Η µητέρα
της ήταν ένα από τα καλλιεργηµένα µέλη της Φαβιανής Εται
ρείας
1
στις ευτυχισµένες εκείνες, µάλλον προραφαηλιτικές
ηµέρες. Μέσα σε έναν κύκλο από καλλιτέχνες και καλλιερ
γηµένους σοσιαλιστές, η Κόνστανς και η αδελφή της, η Χίλ
ντα, είχαν λάβει αυτό που θα µπορούσε να ονοµαστεί αντι
συµβατική αισθητική ανατροφή. Τις είχαν πάει στο Παρίσι, τη
Φλωρεντία και τη Ρώµη, για να ανασάνουν στον αέρα της τέ
χνης, αλλά και στην αντίθετη κατεύθυνση, στη Χάγη και το
Βερολίνο, σε µεγάλα σοσιαλιστικά συνέδρια, όπου οι οµιλητές
χρησιµοποιούσαν όλες τις πολιτισµένες γλώσσες και κανείς
δεν αισθανόταν ανεπιθύµητος.
Ως εκ τούτου, τα δύο κορίτσια ήδη από µικρή ηλικία δεν
τρόµαζαν καθόλου από την τέχνη ή τον πολιτικό ιδεαλισµό.
Αποτελούσαν το φυσικό περιβάλλον τους. Ο χαρακτήρας τους
ήταν ταυτόχρονα επαρχιώτικος και κοσµοπολίτικος, διαθέτο
ντας τον καλλιτεχνικό επαρχιώτικο κοσµοπολιτισµό που συνο
δεύει τα αγνά κοινωνικά ιδανικά.
Σε ηλικία δεκαπέντε χρονών τις έστειλαν στη Δρέσδη, για
να σπουδάσουν µουσική µεταξύ άλλων. Η παραµονή τους ήταν
πολύ όµορφη. Έζησαν ελεύθερα ανάµεσα στους φοιτητές, δια
φώνησαν µε τους άντρες για φιλοσοφικά, κοινωνικά και καλλι
τεχνικά ζητήµατα και ήταν το ίδιο καλές µε αυτούς – και ακόµα