Παιδιά διάλειμμα! (Τεύχος 36)

Μ ι α σ τ ι γμή της ι σ τορ ί ας φωτ ί ζ ε ι ΕΝΑ πρόσωπΟ... Ο Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς ήταν συγγραφέας, γνωστός για τα βιβλία του επιστημονικής φα­ ντασίας. Μαζί με τον Ιούλιο Βερν μοιράζονται τον τίτλο τού «Πατέρα της Επιστημονικής Φα­ ντασίας». Ο Μπέρτι, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, ήταν το τέταρτο και τελευταίο παιδί της οικογέ­ νειας Γουέλς. Σε ηλικία μόλις 8 ετών είχε ένα ατύχημα και έμεινε αρκετό καιρό στο κρεβάτι με σπασμένο πόδι. Για να περάσει την ώρα του διάβαζε βιβλία από την τοπική βιβλιοθήκη, τα οποία τον ταξίδεψαν σε εξωτικούς κόσμους και ζωές άλλων. Κάπως έτσι κόλλησε το «μι­ κρόβιο» να γίνει συγγραφέας. Μεγαλώνοντας, ύστερα από διάφορες σπουδές και υποτροφίες, ίδρυσε το σχολικό περιοδικό The Science School Journal , όπου εξέφραζε τις απόψεις του γύρω από κοινωνικά και λογοτεχνικά θέματα, αλλά και δοκίμαζε τις λογοτεχνικές του ικανότητες: σε αυτό δημο­ σιεύτηκε η πρώτη εκδοχή του κλασικού του μυθιστορήματος Η μηχανή του χρόνου . Ο Γουέλς έγραψε πολλά μυθιστορήματα και τα έργα του θεωρούνται κλασικά της επι­ στημονικής φαντασίας. Τα πιο γνωστά στην Ελλάδα είναι: Η μηχανή του χρόνου , Ο αόρα- τος άνθρωπος και Ο πόλεμος των κόσμων . Ο Γουέλς προέβλεψε επιτυχημένα το πορτρέτο του 20ού αιώνα, με κύρια χαρακτηριστικά τις τηλεοράσεις, τους βομβαρδισμούς πόλεων, τον υπερπληθυσμό και τα τανκς. Ο ίδιος τόνιζε ότι, αν η ανθρωπότητα δε βαδίσει σε νέα μο­ νοπάτια, θα αυτοκαταστραφεί. ➽ Αν θέλεις να γνωρίσεις καλύτερα το έργο του, μπορείς να διαβάσεις τη Μηχανή του χρόνου , που μόλις κυκλοφόρησε εικονογραφημένο από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. ➽ Αν είσαι λάτρης της επιστη­ μονικής φαντασίας, μη χάσεις την έκθεση «Science Fiction: Ταξίδι στο Άγνωστο» που φιλοξενείται, μέχρι τις 14 Ια­ νουαρίου, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. ➽ Αν θέλεις να διαβάσεις άλλα κλασικά έργα μεγάλων συγγραφέων, σου προτείνουμε τα βιβλία: Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες του Ιούλιου Βερν, Ο Μάγος του Οζ του Μπάουμ Λάιμαν Φρανκ και Οι περιπέτειες του Τομ Σό- γιερ του Μαρκ Τουέιν, όλα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς Σεπτέμβριος 1866 - Αύγουστος 1946 Είναι κάτι που με απασχολεί… Είναι φορές που νιώθω πως πέφτω μέσα σε ένα πηγάδι. Όταν κερδίζω, το άνοιγμα του πηγαδιού γίνεται μια σταλιά και δε με χωράει. Όταν όμως χάνω, το άνοιγμα με ρουφάει προς τα μέσα, κι εγώ πέφτω και πέφτω χωρίς σταματημό… Η μαμά με κοιτά από ψηλά και μου λέει: «Έλα, Αχιλ- λέα, μπορείς να κερδίσεις. Είσαι ο καλύ- τερος!». Εγώ, όμως, το μόνο που θέλω είναι να απλώσει το χέρι της και να με βγάλει έξω. Κι έπειτα να με αγκαλιάσει και να μου πει: «Δεν πειράζει, μη στε- ναχωριέσαι. Σ’ αγαπώ, ό,τι κι αν γίνει!». Είμαι καλός μαθητής. Μερικές φορές μάλιστα είμαι ο καλύτερος. Η μαμά λέει πως σημασία έχει να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Όταν γυρίζω σπίτι με τον καλύτερο βαθμό, μ’ αγκαλιάζει και μου λέει: «Μπράβο!». Κι όταν της δείχνω ένα τεστ με λάθη, και πάλι με αγκαλιάζει και μου λέει: «Μπρά- βο! Έκανες το καλύτερο που μπορούσες!». Κι εγώ χαμογελώ πλατιά! Γιατί η μαμά μου το καλύτερο που κάνει είναι να με αγαπάει πάντα. Είτε χάνω είτε κερδίζω! Ο Αχιλλέας δεν είναι απλός ήρωας. Είναι σούπερ ήρωας. Πρώτος στο σχολείο, πρώ­ τος στο κολύ­ μπι, πρώτος στο πιάνο, πρώτος στο καράτε, πρώ­ τος και στο σκάκι. Ό,τι και να κάνει, έχει μάθει να βγαίνει πά­ ντα νικητής. Γίνεται όμως να κερδί­ ζει κανείς πάντα; Και είναι άραγε αυτό το πιο σημαντικό απ’ όλα; Ο Αχιλλέας θα χρειαστεί να απαντή­ σει αυτές τις ερωτήσεις όταν στο σχολείο έρχεται ένα αγόρι που γίνε­ ται ο πιο σημαντικός αντίπαλός του στον αγώνα του για πρωτιές. Το βιβλίο κυκλοφορεί στη σειρά Διαβάζω ιστορίες για παιδιά από 7 ετών. Διάβασε το βιβλίο της Ιωάννας Μπαμπέτα Η πιο σημαντική νίκη του Αχιλλέα εικονογράφηση: Θ έντα Μ ιΜηλακη Ο Αχιλλέας είναι ο καλύτερός μου φίλος. Δε με νοιάζει αν κερδίζει ή αν χάνει. Το μόνο που με νοιάζει είναι να χαμογε- λά και να έχει χρόνο να παίζουμε. Ούτε εκείνον τον νοιάζει αν πιάνω την μπάλα ή όχι. Αν κερδίζω τον Σφαίρα, το λυκόσκυλο της κυρίας Αμαλίας, ή όχι. Ακόμα κι όταν χάνω, μου χαϊδεύει το κεφάλι και μου λέει: «Δεν πειράζει. Εγώ σ’ αγαπώ!». Π ά τ ρ ο κ λ ο ς Αχιλλέας Λεωνίδας